Жоқ! Қайта тірілу күнімен ант етемін!

рі жазғырушы жанмен ант етемін!

Адам баласы, Біз сүйектерін жинай алмайды деп есептей ме?

Күмәнсіз, оның саусақтарының ұштарын да қалпына келтіруге күшіміз жетеді.

Алайда, адам алдағы уақытта да бұзық іс істеуді қалайды.

Ол: «Қайта тірілу күні қашан?» - деп сұрайды.

Қашан көз қатты үрейленіп көруден қалғанда,

және ай тұтылған / сәулесі өшкен / ,

әрі күн мен ай біріктірілген кезде,

сол күні адам: «Қашатын жер қайда?»- дейді.

Жоқ! Паналайтын ешқандай орын жоқ!

Ол күні тұрақтар орын - сенің Раббыңда.

Сол күні адам баласына ілгері жібергендері және кейінге қалдырғандары туралы хабар етіледі.

Күмәнсіз, адам өз-өзіне қарсы куәлік береді,

тіпті ол, өз уәж-сылтауларын ортаға салса да.

/ Ей, Мұхаммед! / Оған / уахиды жаттауға / асығып, тіліңді қимылдатпа.

Анығында, оны жинау және оқып беру Біздің міндетімізде.

Ал, Біз оны оқығанда, оның оқылуына ілес,

содан кейін оны түсіндіру - Біздің міндетімізде.

Жоқ! Негізінде, сендер осы өмірді ұнатасыңдар,

ал, соңғы, мәңгілік өмірді / ақиретті / тастап, қалдырып қоясыңдар.

Ол күні кейбір жүздер жайнап,

Раббысына қарайды.

Әрі ол күні кейбір жүздер түнеріп,

Омыртқа үзілетіндей іс / азап / болатынына көздері жетеді.

Жоқ, олай емес! Қашан ол / жан / алқымға жеткен кезде,

әрі «Кім шара көреді», - делінгенде,

және ол, шын мәнінде, бұл - айрылу екенін сезгенде, -

балтыр - балтырға қосылған кезде,

сол күні сенің Раббыңа айдалады.

Өйткені ол шын деп білмеді / сенбеді / және намаз оқымады.

Керісінше, оны өтірік санап, теріс бұрылды,

кейін ол кердеңдей басып, өзінің үй-ішіне кетті.

Сорың құрсын, сенің, сорың құрғыр!

Сосын тағы сорың құрсын, соры қайнағыр!

Адам баласы өз бетімен қараусыз, бос қалдырыламын деп ойлай ма?!

Ол төгілген мәниден / ұрық сұйығынан / бір тамшы емес пе еді?!

Кейін, ол ұйыған қан болды. Сөйтіп ол оны жаратып / тұла бойын үйлестіріп / теңестірді.

Әрі одан екі жыныс: ер және әйел жасады.

Сонда, Оның өліктерді тірілтуге күші жетпей ме?!