/ Ей, Мұхаммед! / Мұнафиқтар саған келген кезде: «Сенің Аллаһтың елшісі екеніңе куәлік береміз», - дейді. Аллаһ, әлбетте, сен Оның елшісі екеніңді біледі. Әрі Аллаһ, мұнафиқтардың анық өтірікші екеніне куәлік береді.
Олар анттарын қалқан етіп алып, / өзгелерді / Аллаһтың жолынан қайтарды. Шын мәнінде, олардың істеп жатқандары өте жаман!
Бұл, олардың алдын иманға келіп, кейін күпірлік етулері / имансыздыққа қайтулары / себепті. Сөйтіп олардың жүректері мөрленді, енді олар түсінбейді.
/ Ей, Мұхаммед! / Оларды көрген кезіңде, олардың сырт келбеттері сені қайран қалдырады. Олар сөйлегенде, сөздерін тыңдайсың. Олар бейне бір сүйеп қойылған бөренелер тәрізді. Олар кез келген айқайды өздеріне айтылды деп есептейді. Олар - жау, олардан сақтан. Аллаһ оларды жойсын, олар / шындықтан / қайда бет бұрып барады?!
Қашан Оларға: «Келіңдер, Аллаһтың елшісі сендер үшін кешірім тілейді», - делінсе, олар бастарын шайқайды. Әрі сен олардың өздерін жоғары санап, менменси теріс бұрылғанын көресің.
Олар үшін кешірім тілесең де, кешірім тілемесең де - оларға бәрібір. Аллаһ оларды кешірмейді. Негізінде, Аллаһ бұзық / бойсұнбаушы / адамдарды тура жолға салмайды.
«Аллаһтың елшісінің жанындағыларға ешнәрсе бермеңдер, олар тарап кетсін», - дейтіндер солар. Аспандардың және жердің қазыналары Аллаһта. Алайда мұнафиқтар түсінбейді.
Олар: «Біз Мәдинаға қайтып барсақ, әлбетте, үстем ол жерден нашарды қуып шығарады», -дейді. Ақиқатында, үстемдік - Аллаһта әрі Оның елшісінде және иманға келгендерде. Бірақ мұнафиқтар білмейді.
Ей, иманға келгендер! Дүние-мүліктерің мен балаларың сендерді Аллаһты еске алудан алаңдатып, бұрып қоймасын. Кім бұлай жасаса, міне, солар - зиян шегушілер.
Сендерден біріңе өлім жетіп: «Йа, Раббы! Маған жақын бір мерзімге дейін мұрсат берсең, сонда мен садақа беріп әрі түзулерден болар едім», - деп айтуынан бұрын, Біз сендерге ризық етіп берген нәрселерден / зекет, садақа / беріңдер.
Біреудің / белгіленген / уақыты келген кезде, Аллаһ оған мұрсат бермейді. Әрі Аллаһ сендердің не істеп жатқандарыңнан Хабардар.