যেতিয়া আকাশখন বিদীৰ্ণ হ’ব,

আৰু যেতিয়া নক্ষত্ৰসমূহ বিক্ষিপ্তভাৱে খহি পৰিব,

আৰু যেতিয়া সাগৰসমূহক বিস্ফোৰিত কৰা হ’ব,

আৰু যেতিয়া কবৰসমূহক উন্মোচিত কৰা হ’ব,

তেতিয়া প্ৰত্যেকেই জানিব, সি কি আগলৈ পঠিয়াইছে আৰু পিছত কি ৰাখি আহিছে।

হে মানৱ! কিহে তোমাক তোমাৰ প্ৰতিপালক সম্পৰ্কে বিভ্ৰান্ত কৰিছে?

যিজনে তোমাক সৃষ্টি কৰিছে, তাৰ পিছত তোমাক সুঠাম কৰিছে আৰু সুসামঞ্জস্য কৰিছে,

আৰু যি আকৃতিত বিচাৰিছে, তেওঁ তোমাক (সেই আকৃতিতে) গঠন কৰিছে।

কেতিয়াও নহয়, বৰং তোমালোকে প্ৰতিদান দিৱসক অস্বীকাৰ কৰা;

আৰু নিশ্চয় তোমালোকৰ ওপৰত নিয়োজিত আছে সংৰক্ষকদল;

সন্মানিত লেখক বৃন্দ;

তোমালোকে যি কৰা সেয়া তেওঁলোকে জানে।

নিশ্চয় সত্কৰ্মপৰায়ণসকল থাকিব পৰম সুখ-শান্তিত।

আৰু নিশ্চয় পাপীসকল থাকিব জাহান্নামত।

সিহঁতে প্ৰতিদান দিৱসত তাত প্ৰৱেশ কৰিব;

আৰু সিহঁতে তাৰ পৰা অনুপস্থিত থাকিব নোৱাৰিব।

আৰু তোমাক কিহে জনাব যে, প্ৰতিদান দিৱস কি?

আকৌ কৈছো, কিহে তোমাক জনাব প্ৰতিদান দিৱস কি?

সেইদিনা কোনেও কাৰো বাবে একো কৰাৰ ক্ষমতা নাৰাখিব; আৰু সেইদিনা সকলো বিষয়ৰ কৰ্তৃত্ব হ’ব আল্লাহৰ।