Mana shu shahar bilan qasam.

Sen muqim turgan bu shahar-la.

Va Volid va undan tarqagan valadlar bilan qasam.

Batahqiq, Biz insonni mashaqqatda yaratdik.

U inson unga hech kimning kuchi yetmas, deb hisoblarmi?

U: «Ko`plab mol-dunyo nafaqa qildim», deydir.

U o`zini birov ko`rmadi, deb hisoblaydirmi?

Biz unga ikki ko`zni.

Va tilni va ikki labni bermadikmi?

Va Biz uni ikki yo`lga yo`llab qo`ymadikmi?

Bas, u dovon oshib o`tmadi.

Dovon qandoq narsa ekanini senga nima bildirdi?

U qul ozod qilishdir.

Yoki ocharchilik kunida taom berishdir.

Qarindosh yetimga.

Yoki tuproqqa qorilgan miskinga.

So`ngra, iymon keltirganlar va bir-birini sabrga, mehr-shafqatga chaqirganlar bo`lsa...

Ana o`shalar o`ng tomon egalaridir.

Oyatlarimizga kufr keltirganlar chap tomon egalaridir.

Ularni chiqib bo`lmaydigan o`t-olov o`rab olgandir.