Vaqtiki, osmon yorilsa.

U(osmon) o`z Robbisiga quloq osdi, bo`ysundi va shundoq bo`lishi kerak edi.

Va vaqtiki, yer cho`zilsa.

Va o`z ichidagi narsalarni otib chiqarib, xoli qolsa.

U(er) o`z Robbisiga quloq osdi, bo`ysundi va shundoq bo`lishi kerak edi.

Ey inson! Albatta, sen Robbingga yo`liqquningcha, harakatu urinishda bo`lasan va oxiri unga yo`liqasan ham.

Ammo kimning kitobi o`ng tarafdan berilsa.

Tezda, osongina hisob qilinur.

Va ahli huzuriga xursand holda qaytib borur.

Va ammo kimning kitobi orqa tarafdan berilsa...

U tezda o`ziga halokatni chaqirur.

Va qizib turgan do`zaxga kirur.

Chunki, u (bu dunyoda) o`z ahli bilan xursand bo`lib o`tgan edi.

Chunki, u hech qachon orqaga qaytmaslikni o`ylagan edi.

Ha! Albatta, Robbi uni doim ko`rib turuvchi edi.

Shafaq bilan qasamki.

Kechasi va u o`rab olgan narsalar bilan qasamki.

Va to`lin oy bilan qasamki.

Albatta, sizlar tabaqama-tabaqa minasizlar.

Nima bo`lgan ularga, iymon keltirmaslar?!

Va agar ularga Qur'on o`qilsa, sajda qilmaslar.

Balki kofirlar yolg`onga chiqarurlar.

Ular (qalblarida) nimani saqlayotganlarini Allohning O`zi biladir.

Ularga alamli azobning «bashoratini» ber.

Illo, iymon keltirganlarga va yaxshi amallar qilganlarga minnatsiz, uzluksiz ajrlar bor.