37 - Those who set the Ranks - Aş-Şāffāt
قسم دى (د ملايكو) په صف جوړونكو ډلو باندې، صف جوړول
بیا (شیطانانو لره) په شړونكو (ملايكو دى) سخت شړل
بیا د ذكر په لوستونكو باندې
چې بېشكه ستاسو معبود یقینًا یو دى
چې د اسمانونو او ځمكې رب دى او د هغه څه چې د دواړو په مینځ كې دي او د مشرقونو رب دى
بېشكه مونږ (ځمكې ته) زیات نژدې اسمان په زینت سره ښايسته كړى دى، چې ستوري دي
او له هر سركښه شیطان نه مو ښه ساتلى دى
دغه (شیطانان) تر ټولو لوړ مجلس ته غوږ نشي نیولى او دوى له هره جانبه ویشتل شي
د شړلو لپاره او د دوى لپاره همېشنى عذاب دى
غیر له هغه (شیطان) نه چې وتښتوي یو كرت تښتونه، نو په ده پسې شي لمبه رڼا كوونكې
نو ته له دوى نه پوښتنه وكړه چې ایا دوى د تخلیق په لحاظ ډېر سخت دي، یا هغه چې مونږ پیدا كړي دي؟، بېشكه مونږ دوى له سرېښناكې خټې نه پیدا كړي دي
بلكې ته (د دوى په انكار) تعجب كوې، په داسې حال كې چې دوى (په تا پورې) مسخرې كوي
او كله چې دوى ته نصیحت وكړى شي، دوى پند (نصیحت) نه اخلي
او كله چې دوى كومه (نښه دلیل) وویني، (نو ورپورې) ډېرې مسخرې كوي
او وايي چې نه دى دا (چې مونږ ولید) مګر ښكاره جادو
ایا كله چې مونږ مړه شو او خاورې او هډوكي شو، ایا په رښتیا به مونږ خامخا بیا ژۃوندي راپاڅول كېږو؟
او ایا زمونږ ړومبني پلرونه هم؟
ته (دوى ته) ووایه: هو! په داسې حال كې چې تاسو به ذلیل هم یئ
پس همدا خبره ده چې هغه (قیامت) خو یوه چغه ده، نو ناڅاپه به دوى ګوري
او دوى به وايي: اى زمونږ هلاكته! دا د بدلې ورځ ده
دا د فیصلې ورځ ده، هغه ورځ چې تاسو به د دې تكذیب كاوه
(الله به ملايكو ته ووايي:) تاسو راټول كړئ هغه كسان چې ظلم (شرك) يې كړى دى او د دوى جوړې (د عقیدې ملګري) او هغه څه چې دوى به يې عبادت كاوه
له الله نه غیر، نو تاسو دوى د دوزخ په لاره روان (او برابر) كړئ
او دوى ودروئ، بېشكه له دوى نه پوښتنې كول شي
په تاسو څه دي چې یو له بله سره مرسته نه كوئ؟
بلكې دوى نن ورځ (پخپله) تسليمېدونكي دي
او د دوى ځینې به ځینو نورو ته مخ ورواړوي، یو تربله به پوښتنې كوي
وبه وايي (كشران مشرانو ته) بېشكه هم تاسو وئ چې مونږ ته به په زور سره راتللئ
وبه وايي (مشران په جواب كې) بلكې تاسو پخپله ایمان راوړونكي نه وئ
او زمونږ لپاره پر تاسو باندې هېڅ زور (تسلط) نه و، بلكې تاسو پخپله سركښه قوم وئ
نو په مونږه باندې زمونږ د رب خبره ثابته شوه، یقینًا مونږ خامخا (عذاب لره) څكونكي یو
نو مونږ تاسو ګمراه كړئ، بېشكه مونږ (پخپله هم) ګمراهان وو
پس بېشكه دوى په دغه ورځ په عذاب كې سره شریكان دي
بېشكه مونږ له مجرمانو سره همداسې كوو
بېشكه دوى (داسې) وو چې كله به دوى ته وویل شول چې له الله نه غیر هېڅ لايق د عبادت نشته (،نو) دوى به تكبر كاوه
او دوى وايي چې ایا یقینًا مونږ په رښتیا سره د یو لېوني شاعر له وجې نه خپل معبودان (خدایان) پرېښودونكي یو
(داسې نه ده) بلكې دغه (نبي) حق (دین) راوړى دى، او د رسولانو تصدیق يې كړى دى
بېشكه تاسو خامخا ډېر دردوونكي عذاب لره څكونكي یئ
او تاسو ته بدله نه دركولى كېږي مګر د هغو عملونو چې تاسو به كول
لېكن د الله غوره كړى شوي بنده ګان
دغه كسان چې دي، د دوى لپاره معلومه روزي ده
چې (رنګارنګ) مېوي دي، په داسې حال كې چې دوى به عزتمن كړى شوي وي
د نعمتونو په باغونو كې
(چې ناست به وي) په تختونو یو بل ته مخامخ
په دوى به د روانو صافو شرابو جامونه ګرځولى شي
چې تك سپین به وي، د څښونكو لپاره به خوندور وي
نه به په هغو كې سر خوږى وي او نه به دوى د دغو (شرابو) په وجه نشه كولى شي
او له دوى سره به د (خپل) نظر رامنع كوونكې غټو سترګو والا حورې وي
ګویاكې دوى پټې ساتل شوې هګۍ دي
نو د دغو (جنتیانو) ځینې به ځینو نورو ته مخ راوګرځوي، چې سره تپوس به كوي
په دوى كې يو ویونكى به ووايي: بېشكه زما یو دوست و
ویل به يې: ایا یقینًا ته خامخا له تصدیق كوونكو ځنې يې؟
ایا كله چې مونږ مړه شو او خاورې او هډوكي شو، ایا بېشكه مونږ ته به خامخا جزا راكولى شي
وبه وايي: ایا تاسو كتونكي يئ؟
نو وبه ګوري، نو هغه به (د دوزخ) په مینځ كې وویني
وبه وايي (كتونكى): قسم په الله! بېشكه شان دا و چې ته نژدې وې چې ما هلاك كړې
او كه زما د رب نعمت نه وى (نو) خامخا زه به له حاضر كړى شویو څخه وم
ایا نو مونږ مړه كېدونكي نه یو
زمونږ له ړومبي مرګ نه غیر، او مونږ په عذاب كړى شوي نه یو
بېشكه دا، یقینًا همدغه ډېر لوى برى دى
د دغو (نعمتونو) مثل لپاره دې عمل كوونكي عمل وكړي
ایا دغه د مېلمستیا په لحاظ غوره دي، یا د زقوم ونه
بېشكه مونږ دغه (ونه) د ظالمانو (مشركانو) لپاره فتنه (او عذاب) ګرځولې ده
بېشكه دغه داسې ونه ده چې د دوزخ په بېخ كې راوځي
د دغې وږي، ګویاكې هغه د شیطانانو سرونه دي
پس بېشكه دوى به خامخا له هغې نه خوړونكي وي، نو له هغې نه به د خپلو خېټو ډكوونكي وي
بیا بېشكه دوى ته به د هغې له پاسه د ایشول شویو اوبو ګډون وي
بیا بېشكه د دوى ورتله خامخا لمبې وهونكي اور ته دي
بېشكه دوى خپل پلرونه ګمراه موندلي دي
نو دوى د هغوى په قدمونو پسې په ډېرې تېزۍ سره منډې وهي
او یقینًا یقینًا له دوى نه مخكې د ړومبنو خلقو اكثره ګمراه شوي دي
او یقینًا یقینًا مونږ په دوى كې وېروونكي پېغمبران لېږلي وو
نو ته وګوره چې د وېرول شویو انجام څنګه و؟
لېكن د الله غوره كړي بنډكان (له عذاب نه خلاص دي)
او یقینًا یقینًا مونږ ته نوح اواز وكړ، نو (مونږ) ښه جواب وركوونكي یو
او مونږ هغه ته او د هغه كورنۍ ته له ډېر لوى غم نه نجات وركړ
او مونږ د هغه اولاده، بس هم هغه باقي پاتې كېدونكې وګرځوله
او مونږ په ده باندې په وروستنيو خلقو كې (مدح او ثنا) پرېښودله
په عالمونو كې دې په نوح سلام وي
بېشكه مونږ نېكانو ته همداسې بدله وركوو
بېشكه هغه زمونږ د مومنو بنده ګانو څخه و
بیا مونږ هغه نور (كافر) خلق غرق كړل
او بېشكه د هغه له ملګرو ځنې خامخا ابراهیم دى
(یاد كړه) كله چې هغه خپل رب ته په ډېر روغ زړه سره راغى
كله چې هغه خپل پلار او خپل قوم ته وویل: څه شى دى چې تاسو يې عبادت كوئ؟
ایا تاسو د دروغو (او باطلو) لپاره له الله پرته معبودان غواړئ؟
نو په رب العالمین مو ستاسو څه ګمان دى
نو په ستوریو كې نظر يې واچوه، یو نظر
نو ويې ويل:بېشكه زه ناجوړه یم
نو دوى له هغه نه وګرځېدل، په داسې حال كې چې شاكوونكي وو
نو د دوى معبودانو (بتانو) ته پټ راغى، نو ويې ويل: ایا تاسو (دا خوراكونه) نه خورئ؟
په تاسو څه شوي دي چې تاسو خبرې نه كوئ؟
نو په مهارت سره يې په دوى باندې راباندې كړل، په داسې حال كې چې په ښي لاس سره وهونكى و
نو هغوى (مشركانو) ده ته متوجه شول، چې ورپسې منډې يې وهلې
ده وویل: ایا تاسو د هغه څه عبادت كوئ چې تاسو يې (پخپله) تراشئ
‚ حال دا چې الله تاسو او هغه عملونه چې تاسو يې كوئ، پیدا كړي دي
دوى وویل: د ده لپاره یوه ودانۍ جوړه كړئ، بیا تاسو دا په لمبې وهونكي اور كې واچوئ
نو دوى له ده سره د فریب اراده وكړه، نو مونږ همدوى تر ټولو زیات ذلیله كړل
او ده (ابراهیم) وویل: بېشكه زه خپل رب ته تلونكى یم، ژر به هغه ما ته لاره وښیي
اى زما ربه! ته ما ته (زوى) راكړې، چې له صالحانو ځنې وي
نو مونږ ده ته د ډېر حلم والا هلك زېرى وركړ
نو كله چې هغه (هلك) له ده (خپل پلار) سره منډې وهلو ته ورسېده، ويې ويل:اى زما خوږه زویه! بېشكه زه په خوب كې وینم داسې چې بېشكه زه تا ذبحه كوم، نو ته وګوره چې ستا څه رايه ده؟ هغه وویل: اى زما پلار جانه! ته هغه كار وكړه چې تا ته يې امر كول شي، ژر ده چې كه الله وغواړي، ته به ما له صبر كوونكو ځنې ومومې
نو كله چې دواړو غاړه كېښوده او هغه يې په اړخ څملاوه
او مونږ ده ته اواز وكړ، داسې چې اى ابراهیمه
یقینًا تا خوب رښتیا كړ، بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسې بدله وركوو
بېشكه دا، یقینًا همدغه ښكاره ازمېښت و
او مونږ ده (اسماعیل) ته په ډېرې لويې ذبیحې سره خلاصى وركړو
او مونږ باقي پرېښود په ده باندې وروستنیو خلقو كې
دا چې سلام دې وي په ابراهیم
نېكانو ته مونږ همداسې بدله وركوو
بېشكه هغه زمونږ له مومنو بنده ګانو ځنې دى
او مونږ ده ته د اسحاق زېرى وركړ، په داسې حال كې چې نبي و، له صالحانو نه
او بركت اچولى و مونږ په ده (اسمٰعیل) باندې او په اسحاق باندې، او د دې دواړو په اولاد كې څوك نېكې كوونكى دى او څوك په خپل ځان باندې ښكاره ظلم كوونكى دى
او یقینًا یقینًا مونږ په موسٰى او هارون احسان وكړ
او مونږ دغو دواړو ته او د دغو دواړو قوم ته له ډېر لوى غم نه نجات وركړ
او مونږ د دوى مدد وكړ، نو همدوى غالبه شول
او مونږ دغو دواړو ته ډېر واضحه كتاب وركړى و
او مونږ دغو دواړو ته نېغه لاره ښودلې وه
او مونږ په دواړو باندې په وروستنیو خلقو كې باقي پرېښوده
دا چې سلام دي وي په موسي او هارون
بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسې بدله وركوو
بېشكه دغه دواړه زمونږ د مومنو بنده ګانو ځنې دي
او بېشكه الیاس خامخا له رسولانو ځنې دى
(یاد كړه)، هغه وخت چې ده خپل قوم ته وویل: ولې تاسو نه وېرېږئ!
ایا تاسو بعل (بت) بولئ او تر ټولو ښه پیدا كوونكى ذات پرېږدئ
چې الله دى، چې ستاسو رب دى او ستاسو د ړومبنو پلرونو رب دى
نو هغوى د ده تكذیب وكړ، نو بېشكه هغوى به خامخا حاضرولى شي
د الله له خالص كړى شویو بنده ګانو نه غیر (چې دوى د هغه تكذیب ونه كړ)
او باقي پرېښود مونږ په ده باندې په وروستنیو خلقو كې
چې په الیاسین دې سلام وي
بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسي بدله وركوو
بېشكه هغه زمونږ له مومنو بنده ګانو ځنې دى
او بېشكه لوط له رسولانو ځنې دى
(یاد كړه) هغه وخت چې مونږ ده ته او د ده كورنۍ ته، ټولو ته نجات وركړ
غیر له یوې بوډۍ نه چې په باقي پاتې كېدونكو كې وه
بیا مونږ نور (ټول) خلق هلاك كړل
او بېشكه تاسو په دوى تېرېږئ، په دې حال كې چې سبا كوونكي يئ
او په شپه كې هم، ایا نو تاسو عقل نه كاروئ
او بېشكه یونس خامخا له رسولانو ځنې دى
(یاد كړه) هغه وخت چې هغه ډكې كشتۍ ته وتښتېده
نو ده قرعه واچوله، نو شو (په قرعه كې) له مغلوب كړى شویو ځنې
نو ښوى تېر كړ هغه لره مهي (كب)، په دې حال كې چې هغه (د خپل ځان) ملامت كوونكى و
نو كه دا خبره نه وى چې بېشكه هغه له تسبیح ویونكو څخه و
(نو) خامخا دا به د هغه (كب) په خېټه كې تر هغې ورځې پورې پاتې و چې دوى به بیا ژوندي راپاڅولى شي
نو مونږ هغه په ډاګه میدان كې وغورځاوه، په دې حال كې چې ناروغ و
او مونږ په ده باندې یو ځېلۍ داره ونه را زرغونه كړه
او مونږ دى لېږلى و سل زرو خلقو ته بلكې دوى زیات وو
نو دوى ایمان راوړ، نو مونږ دوى ته تر یو وخته پورې نفع وركړه
نو ته له دوى نه پوښتنه وكړه، ایا ستا د رب لپاره لوڼه دي او د دوى لپاره زامن دي؟
یا كه مونږ ملايك ښځې پیدا كړي دي، په داسې حال كې چې دوى حاضر وو
خبردار! بېشكه دوى له خپلو بدترو دروغو څخه خامخا (داسې) وايي
الله اولاد زېږولى دى. او بېشكه دوى یقینًا دروغجن دي
ایا هغه (الله د ځان لپاره) لوڼه غوره كړي دي په زامنو باندې
په تاسو څه شوي دي، څرنګه تاسو (دا) فیصله (او حكم) كوئ؟
ایا تاسو نصیحت نه اخلئ
ایا تاسو لپاره څه واضحه دلیل شته؟
نو تاسو خپل كتاب راوړئ، كه چېرې تاسو رښتیني یئ
او دوى د هغه (الله) په مینځ كې او د پېریانو په مینځ كې نسب ( د خپلوۍ نسبت) مقرر كړ، او يقینًا یقینًا پېریان په دې پوه شوي دي چې بېشكه دوى به خامخا حاضر كړى شي
الله لپاره پاكي ده له هغو (خبرو) نه چې دوى يې وايي
لېكن د الله خالص (غوره) كړى شوي بنده ګان (له دغو خبرو نه بچ دي)
پس بېشكه تاسو او هغه چې تاسو يې عبادت كوئ
نه یئ تاسو په دې (بت پرستۍ) سره ګمراه كوونكي (په فتنه كې اچوونكي د هیچا)
غیر له هغه چا نه چې هغه په دوزخ كې ننوتونكى دى
او په مونږ كې هیڅوك نشته مګر د هغه لپاره معلوم ځاى دى
او بېشكه خامخا مونږ صف تړونكي یو
او بېشكه مونږ خامخا تسبیح ویونكي یو
او بېشكه چې خامخا دوى به ویل
كه چېرې مونږ سره د پخوانیو خلقو (له كتابونو) نه كوم ذكر (كتاب) وى
(نو) خامخا مونږ به د الله خالص (او غوره) كړى شوي بنده ګان وو
نو دوى په دغه (قرآن) سره كافر شول، نو ژر ده چې دوى به پوه شي
او یقینًا یقینًا زمونږ خبره زمونږ د لېږل شویو (رسولانو) بنده ګانو لپاره صادر شوې ده
چې بېشكه دوى، خامخا هم دوى مدد كړى شوي دي
او بېشكه زمونږ لښكر، خامخا هم دوى غالب راتلونكي دي
نو ته له دوى نه مخ وګرځوه، تر یو وخته پورې
او دوى ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به (خپل انجام) وویني
ایا نو دوى زمونږ د عذاب تلوار كوي
نو كله چې هغه د دوى په مېدان كې نازل شي، نو د وېرول شویو سبا به بد وي
او ته له دوى نه مخ وګرځوه تر یو وخته پورې
او ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به وویني
ستا رب لره پاكي ده چې د عزت (او غلبې) مالك دى، له هغو خبرو نه چې دوى (مشركان) يې بیانوي
او سلام دې وي په رسولانو باندې
او ټول د كمال صفتونه خاص الله لره دي چې د عالمونو ښه پالونكى دى