آیا خبر حادثۀ احاطهکننده (قیامت) به تو رسیده است؟
که چهرههایی در آن روز خوار و ذلیلاند.
(با آن که) مشقتکشیده و رنج بردهاند.
(لیکن) در آتش شعلهور و سوزان داخل شوند.
از چشمۀ داغِ جوشان نوشانیده شوند.
خوراکی جز ضریع (خار تلخ) ندارند.
که نه فربه میکند و نه از گرسنگی نجات میدهد.
چهرههایی در آن روز خرم و تازه خواهند بود.
و از کوشش خود راضیاند.
در بهشت برین (و بلند جای دارند).
در آن جا سخن بیهوده نشنوند.
در آن جا چشمۀ جاری است.
و در آن جا تختهای بلند است.
و جامهای چیده شده است.
و بالشهای در صف نهاده شده است.
و فرشهای گرانبها گسترده شده است.
آیا به شتران نمینگرند (منکران توحید) که چگونه آفریده شدهاند؟
و بهسوی آسمان نگاه نمیکنند که چگونه برافراشته شده است؟
و به طرف کوهها (نمینگرند) که چگونه نصب (برقرار) گردیدهاند؟
و به طرف زمین که چگونه هموار شده است؟
پس پند و اندرز ده که وظیفۀ تو تنها پند دادن و یادآوری است.
بر آنها مسلط نیستی.
مگر آن که روی گرداند و کفر پیشه کند.
پس الله او را به عذاب سخت سزا میدهد.
یقیناً بازگشت آنها بهسوی ماست.
باز حساب آنها با ما خواهد بود.