89 - The Dawn - Al-Fajr
قسم به فجر (صبح).
و قسم به شب‌های ده‌گانه.
و قسم به جفت و طاق.
و قسم به شب چون سپری شود.
آیا درین (امر) قسم کافی برای صاحبان خرد نیست؟ (بلی هست!).
آیا ندیدی که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟
قوم ارم که صاحب قامت‌های بلند و ستون مانند بودند.
که مانند آن در (هیچ‌یک) از شهرها آفریده نشده بود.
و با قوم ثمود؟ آنانی که سنگ‌ها را در وادی (القری) می‌تراشیدند.
با فرعون؟ که میخ‌ها (برای سزا دادنِ مردم) داشت.
(این سه قوم) همان کسانی بودند که در شهرها سرکشی کردند.
پس در آن شهرها فساد بیشتر کردند.
لهذا پروردگارت آنان را به عذاب سخت گرفتار کرد.
یقیناً پروردگار تو در کمین‌گاه (مراقب اعمال بندگان) است.
پس اما انسان هرگاه پروردگارش او را امتحان کند و به او مقام و نعمت دهد، می‌گوید: پروردگارم مرا عزت داد.
و اما وقتی که پروردگارش او را امتحان کند و روزی‌اش را بر او تنگ سازد، می‌گوید: پروردگارم مرا اهانت کرده است.
نه، چنین نیست، بلکه شما یتیم را گرامی نمی‌دارید.
و همدیگر را بر طعام دادن مسکین ترغیب نمی‌کنید.
و میراث دیگران را با مال خود خلط نموده (به طریقۀ نادرست) می‌خورید.
و مال را بسیار (بیش از حد) دوست می‌دارید.
چنین نیست، بلکه وقتی زمین به شدت درهم کوبیده شود.
و پروردگارت بیاید و فرشتگان صف بسته حاضر شوند.
و آن روز دوزخ در میان آورده شود، آن روز انسان (کافر) عبرت می‌گیرد، ولی چنین عبرت گرفتن چه سودی برای او دارد؟!
می‌گوید: ای کاش برای این زندگی‌ام چیزی قبلاً می‌فرستادم.
پس آن روز هیچ کسی چون عذاب الله عذاب نکند.
و هیچ کسی هم چون الله او را به بند (زنجیرها) نمی‌بندد.
(و در حالت نزع گفته شود که) ای نفس (شخص) آرام‌گیرنده (به ایمان)!
به‌سوی پروردگارت بازگرد، (در حالی که) تو از او راضی و او از تو راضی است.
پس در زمره بندگانم داخل شو.
و در جنت من داخل شو.