کتابخانه تمام اسلام

52 - The Mount - Aţ-Ţūr

:1

سوگند به (کوه) طور [ همان جایی که الله متعال با حضرت موسی علیه السلام سخن گفت.]،

:2

و (سوگند) به کتاب نوشته شده،

:3

در صحیفه‌ای گشوده.

:4

و (سوگند) به «بیت المعمور» [ «بیت المعمور»: خانه‌ای بموازات خانه کعبه در آسمان هفتم قرار دارد که روزانه هفتاد هزار فرشته برای عبادت وارد آن می‌شوند، پس هرگاه یکبار وارد شدند دوباره باز نگردند.].

:5

و به سقف بر افراشته شده،

:6

و دریای مملو.

:7

بی‌گمان عذاب پروردگارت واقع شدنی است.

:8

آن را هیچ دفع کننده‌ای نیست.

:9

روزی‌که آسمان بشدت بلرزد، (و به حرکت درآید).

:10

و کوه‌ها (از جاکنده) به تندی روان گردد.

:11

پس در آن روز (قیامت) وای بر تکذیب کنندگان.

:12

کسانی‌که در سخنان (و کارهای) باطل به بازی مشغولند.

:13

روزی‌که آن‌ها را به زور به سوی آتش (جهنم) می‌رانند.

:14

(خازنان جهنم به آن‌ها می‌گویند:) «این (همان) آتشی است که شما آن را تکذیب می‌کردید.

:15

آیا این (آتش و عذاب) جادو است یا شما نمی‌بینید؟

:16

به آن در آیید (و بسوزید) پس صبر کنید یا صبر نکنید، برای شما یکسان است، تنها (به کیفر) آنچه انجام می‌دادید جزا داده می‌شوید!».

:17

بی‌گمان پرهیزگاران در باغ‌ها (ی بهشت) و نعمت‌ها (ی فراوان) هستند.

:18

و از آنچه پروردگارشان به آن‌ها داده مسرورند، و پروردگارشان آن‌ها را از عذاب جهنم محفوظ داشته است.

:19

(به آن‌ها گفته می‌شود:) «بخورید و بیاشامید، گوارای‌تان باد، به (خاطر) آنچه که (در دنیا) انجام می‌دادید».

:20

(در حالی‌که آن‌ها) بر تخت‌هایی که کنارهم نهاده شده تکیه می‌زنند، و حوریان گشاده چشم (بهشتی) را به همسری آن‌ها در می‌آوریم.

:21

و کسانی‌که ایمان آوردند و فرزندان‌شان (نیز) در ایمان از آنان پیروی کردند، فرزندان‌شان را (در بهشت) به آن‌ها ملحق می‌کنیم، و از عمل آن‌ها چیزی نمی‌کاهیم، و هرکس درگرو دستاوردِ (و اعمال) خویش است.

:22

و پیوسته ازهر میوه و گوشتی که بخواهند در اختیارشان می‌گذاریم.

:23

در آنجا از یکدیگر جام (شراب طهور) می‌گیرند که نه بیهوده‌گویی در آن است و نه گناهی،

:24

و همواره پسرانی همچون مرواید درون صدف برای (خدمت) آنان بر گردشان می‌چرخند.

:25

و (بهشتیان) رو به یکدیگر می‌کنند و از (حال گذشتۀ) یکدیگر سؤال می‌نمایند.

:26

می‌گویند: «ما پیش از این در میان خانوادۀ خود (از عذاب الهی) ترسان بودیم.

:27

پس الله بر ما منتّ نهاد و ما را از عذاب گرم و کشنده (جهنم) حفظ کرد.

:28

همانا ما پیش از این او را می‌خواندیم، بی‌گمان او نیکوکار مهربان است.

:29

پس (ای پیامبر) پند (و تذکّر) ده، که تو به فضل و نعمت پروردگارت کاهن و دیوانه نیستی.

:30

آیا می‌گویند: «او شاعری است که دربارۀ او منتظر حوادث روزگاریم، (و مرگش را انتظار می‌کشیم)».

:31

بگو: «انتظار بکشید، که من (نیز) با شما از انتظار کشندگانم».

:32

آیا عقل‌هایشان آن‌ها را به این (خیالات باطل) دستور می‌دهد، یا آن‌ها گروهی طغیان‌گرند؟!

:33

آیا می‌گویند: «(محمد) آن (= قرآن) را بافته (و به الله نسبت داده) است؟» (خیر، چنین نیست) بلکه ایمان نمی‌آورند.

:34

پس اگر راست گویند باید سخنی مانند آن بیاورند.

:35

آیا آن‌ها از هیچ (و بدون آفریننده)، آفریده شده‌اند، یا خود خالق (خویش) اند.

:36

آیا آن‌ها آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟! (خیر) بلکه آن‌ها یقین نمی‌کنند.

:37

آیا خزائن پروردگارت نزد آن‌هاست؟! یا آن‌ها (بر همه چیز) تسلط دارند؟!

:38

آیا نردبانی دارند (که از آن به آسمان‌ها بالا می‌روند و) از آن (اسرار وحی را) می‌شنوند؟ پس باید شنونده شان (بر این ادعا) دلیل روشنی بیاورد.

:39

آیا برای او (= الله) دختران است و برای شما پسران؟!

:40

(ای پیامبر) آیا از آن‌ها پاداشی درخواست می‌کنی، که (آن‌ها از ادای آن در رنجند و) برایشان (گران و) سنگین است؟!

:41

آیا (اسرار) غیب نزد آن‌هاست، پس آنان (از آن) می‌نویسند؟!.

:42

آیا نیرنگ (و نقشۀ پلیدی برای تو) می‌خواهند (بکشند)؟!، پس کسانی‌که کافر شدند خودشان گرفتار نیرنگ اند.

:43

آیا آن‌ها معبودی غیر الله دارند؟! پاک و منزه است الله، از آنچه شریک او قرار می‌دهند.

:44

و اگر (مشرکان) پاره‌ای از آسمان (برای عذاب‌شان) افتاده ببینند، می‌گویند: «(این) ابری متراکم است».

:45

پس (ای پیامبر) آن‌ها را وا گذار، تا آن روزشان (= روز قیامت) را که در آن بی هوش می‌شوند ملاقات کنند!

:46

روزی‌که نیرنگ (و حیلۀ) شان سودی به حال‌شان ندارد، و نه آن‌ها یاری می‌شوند.

:47

و بی‌گمان برای کسانی‌که ستم کردند، عذابی غیر از آن (نیز در همین دنیا) است، ولی بیشترشان نمی‌دانند.

:48

(ای پیامبر) برای حکم پروردگارت شکیبا باش، زیرا تو زیر نظر (و در حفاظت) ما هستی، و هنگامی‌که بر می‌خیزی به ستایش پروردگارت تسبیح گوی.

:49

و (همچنین) بخشی از شب او را تسبیح گوی و (نیز) هنگام ناپدید شدن ستارگان.