83 - The Defrauding - Al-Muţaffifīn

Вой бар камфурӯшон,

онон, ки чун аз мардум кайл (паймона) меситонанд, онро пур мекунанд

ва чун барои мардум мепаймоянд ё бармекашанд, аз он кам мекунанд.

Оё инҳо намедонанд, ки зинда мешаванд

дар он рӯзи бузург?

Рӯзе, ки мардум ба пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд.

Ҳаққо, ки албатта аъмоли бадкорон навишташуда дар сиҷҷин аст.

Ту чӣ медонӣ, ки сиҷҷин чист?

Китобест навишта!

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон (дурӯғбарорандагон),

онон, ки рӯзи ҷазоро дурӯғ меҳисобанд!

Ва он рӯзро фақат аз ҳад гузарандаи гуноҳкор дурӯғ меҳисобад.

Чун оёти Мо бар ӯ хонда шуд, гуфт: «Афсонаҳои пешиниён аст!»

Ҳаққо, ки корҳое, ки карда буданд, бар дилҳошон (ғолиб шуда) занг бастааст.

Ҳаққо, ки дар он рӯз аз (дидори) Парвардигорашон маҳҷуб (маҳрум) бошанд.

Пас онҳо ба ҷаҳаннам дароянд.

Ва онҳоро гӯянд: «Ин аст он чӣ дурӯғаш мешумурдед!»

Ҳаққо, ки амалҳои некон дар иллийин мактуб аст.

Ва ту чӣ медонӣ, ки иллийин чист?

Китобест навишта!

Ки муқаррабони (наздикшудагони) Худо дар он менигаранд.

Албатта некон дар неъматанд,

бар тахтҳо нишаста ва назора мекунанд.

Бар чеҳраҳошон таровати неъматро бишиносӣ.

Аз шаробе холис, ки бар сари он мӯҳр ниҳодаанд, сероб мешаванд.

Мӯҳри он аз мушк аст ва пешдастӣ кунандагон дар он бар якдигар пешдастӣ кунанд,

Омезаи он тасним аст, (яъне ботасним омехта)

чашмаест, ки муқаррабони (наздикони даргоҳи) Худо аз он меошоманд.

Гуноҳкорон ба мӯъминон механдиданд

Ва чун бар онҳо мегузаштанд, ба чашму абрӯ ишора мекарданд (бо нияти масхара)

ва чун назди касонашон бозмегаштанд, шодмона бозмегаштанд.

Ва чун ононро медиданд, мегуфтанд, ки инҳо гумроҳанд.

Ва ҳол он ки ононро ба нигаҳбониву муҳофизати амалҳои мӯъминон нафиристода буданд.

Ва имрӯз мӯъминон ба кофирон механданд,

бар тахтҳо такя задаанд ва менигаранд.

Оё кофирон баробари амалҳояшон ҷазо ёфтаанд?