74 - The Cloaked One - Al-Muddaththir
ای جامه بر خود کشیده.
برخیز و (مردم را از عذاب الله) بترسان.
و پروردگارت را به بزرگی یاد کن.
و لباس‌هایت را پاکیزه دار.
و از پلیدی دوری کن.
و بخشش مکن تا بیش از آن بخواهی.
و برای (رضایت) پروردگارت صبر کن.
پس چون در صور دمیده شود.
پس آن روز، روزی سخت است.
بر کافران آسان نیست.
مرا با آن که تنها آفریدمش بگذار.
و به او مال فراوان دادم.
و پسرانی که (هر وقت در کنارش) حاضرند.
و برای او (وسائل زندگی را) از هر نظر آماده ساختم.
(با این حال) باز هم طمع دارد که او را بیشتر دهم.
هرگز نه، زیرا او در مقابل آیات ما عناد می‌ورزید.
(بلکه) به زودی او را به بالا شدن بر گردنۀ سخت مجبور می‌سازم
همانا او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید و سنجيد.
پس مرگ بر او باد چگونه سنجید!؟
باز مرگ بر او باد چگونه سنجید؟
باز نگریست.
باز روی ترش کرد و پیشانی در هم کشید.
باز پشت گردانید و تکبر کرد.
پس گفت: این (قرآن) چیزی جز جادوی نقل شده (از پیشینیان) نیست.
و این (قرآن) نیست مگر گفتۀ بشر.
(به سزای این سخن) زود است که او را در سقر (دوزخ) داخل کنم.
و تو چه می‌دانی که سقر چیست؟
(سقر چیزی است که) نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند.
تغیر دهنده و سوزانندۀ پوست انسان است.
بر آن (دوزخ) نوزده فرشته (محافظ) مقرراند.
و ما محافظان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها را نیز جز وسيلۀ آزمایش کافران قرار ندادیم، تا اهل کتاب يقين کنند (که قرآن کتاب آسمانی است) و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان (منافقان) و کافران بگویند: الله از این مثل چه خواسته است؟ الله این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را که بخواهد هدایت می‌کند. و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست.
نه چنین نیست (که کفار می‌پندارند)، قسم به ماه.
قسم به شب چون پشت کند.
قسم به صبح چون روشن شود.
که دوزخ یکی از نشانه‌های بزرگ (قدرت الله) است.
در حالیکه ترسانندۀ بشر است.
(ترساننده است) برای هر کس از شما که بخواهد پیش رود (در گناه)، یا پس ماند (از نیکی).
هر نفس (هر شخص) در گرو کاری است که انجام داده است.
مگر اصحاب دست راست.
که آنها در باغها‌اند و می‌پرسند.
از مجرمان (کافران)
که شما را چه چیز در دوزخ در آورد؟
(در جواب) گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.
و مسکینان را طعام نمی‌دادیم.
(بلکه) با آنانی که سخن باطل می‌گفتند (در کفر گویی) فرو می‌رفتیم.
و روز جزا را دروغ می‌شمردیم،
تا آن که مرگ به سراغ ما آمد.
پس (این تکذیب کنندگان بی‌ایمان را) شفاعت شفاعت کنندگان نفع نرساند.
پس آنان را چه شده است که از پند روی گردانند؟!
گویا آنها گوره خرانی رمنده‌اند.
که از شیر گریخته‌اند.
بلکه هر فردی از آنها می‌خواهد که صحیفه‌های سرگشاده (از سوی الله) به او داده شود.
چنین نیست، بلکه ایشان از روز آخرت نمی‌ترسند.
واقعا که آن قرآن تذكر (و پند ارزشمند) است.
پس هر کس بخواهد آن را یاد کند.
و یاد نمی‌کنند مگر اینکه الله بخواهد (و به ایشان توفیق دهد). او (الله) سزاوار تقوی است و او سزاوار آمرزش است.