البته ما نوح را به‌سوی قومش فرستادیم که قوم خود را پیش از این که عذاب دردناک به سراغ آنها بیاید، بترسان.
(نوح) گفت: ای قوم من! من برای شما بیم دهنده‌ای آشکارم.
این که الله را عبادت کنید و از او بترسید و مرا اطاعت کنید.
که الله گناهان شما را می‌آمرزد و اجل شما را تا وقتی معین به تأخیر می‌اندازد. يقيناً هرگاه اجل (و مهلت) مقرر الله برسد به تأخیر نمی‌افتد، اگر می‌دانید.
نوح گفت: ای پروردگارم! من قومم را شب و روز (به سوی توحید) دعوت دادم.
ولی دعوت من جز بر فرار آنان نیفزود.
و هرگاه من آنان را دعوت دادم تا (گناهان)شان را بیامرزی، انگشتان‌شان را به گوش‌های خود در آوردند و جامه‌هایشان را به چهره‌های خود پیچیدند و بر (طغیان خود) اصرار نمودند و سخت تکبر ورزیدند.
باز ایشان را به آواز بلند دعوت دادم.
باز (دعوتم را) برای آنان اعلان کردم و گاهی به صورت نهانی (هم) به ایشان دعوت دادم.
پس گفتم: از پروردگارتان مغفرت بخواهید که او بسیار آمرزنده است.
(اگر چنین کنید الله) از آسمان باران‌های پیاپی بر شما می‌باراند.
و شما را با اموال و فرزندان مدد می‌کند و برای شما باغها قرار میدهد و برای شما نهرها جاری می‌سازد.
شما را چه شده است که بزرگی و جلال برای الله قایل نمی‌شوید؟
حال آنکه شما را در مراحل مختلف آفریده است.
آیا نمی‌بینید که الله چگونه هفت آسمان را یکی بر بالای دیگر آفریده است؟!
و ماه را در میان آنها تابان و خورشید را چراغ درخشان گردانید؟!
و الله شما را از زمین (مانند گیاه) رویانید (آفرید).
باز شما را به زمین باز می‌گرداند و (باز) شما را (از زمین) بیرون می‌آورد.
و الله زمین را برای شما بستر هموار گردانید.
تا در راه‌های وسيع آن بروید.
نوح (در دعای خود) گفت: پروردگارا! بی‌گمان ایشان از من نافرمانی کردند و از کسی پیروی کردند که مال و اولادش جز زیان و نقصان بر او نیفزود.
و آن (پیشوایان در بارۀ پیروان خود) دست به مکری بس بزرگ زدند.
و گفتند: معبودان خود را ترک نکنید خصوصا (پنج بت را که عبارت‌اند از) ود و سواع و يغوث و يعوق و نسر را (ترک نکنید).
واقعا که مردم بسیار را گمراه کردند (پس) ای الله! ظالمان را جز گمراهی نیفزا.
به (سبب) گناهانشان غرق شدند باز به آتش در آورده شدند و برای خود در برابر الله مددگارانی نیافتند.
و نوح گفت: ای پروردگار! هیچ کسی از کافران را بر روی زمین باقی مگذار.
زیرا اگر آنها را زنده بگذاری بندگانت را گمراه می‌سازند و جز بد کار و کافر نمی‌زایند.
ای پروردگارم! من و پدر و مادرم را و هر کسی را که مؤمن به خانه‌ام داخل شود و مردان و زنان مؤمن را بیامرز و ظالمان را جز نابودی نیفزا.