45 - The Crouching - Al-Jāthiyah

ហា មីម

ការបញ្ចុះគម្ពីរ(គួរអាន)នេះគឺមកពីអល់ឡោះដែលមហា ខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។

ពិតប្រាកដណាស់ នៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីគឺជា ភស្ដុតាងៗសម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ។

ហើយនៅក្នុងការបង្កើតពួកអ្នក និងសត្វទាំងឡាយ ដែល ទ្រង់ដាក់ពង្រាយ(នៅលើផែនដី)នោះ គឺជាភស្ដុតាងៗសម្រាប់ ក្រុមដែលមានជំនឿយ៉ាងពិតប្រាកដ។

ហើយការផ្លាស់ប្ដូររវាងពេលយប់និងពេលថ្ងៃ និងលាភ សក្ការៈ(ទឹកភ្លៀង)ដែលអល់ឡោះបានបញ្ចុះពីលើមេឃ ហើយ ដោយសារវាទ្រង់បានធ្វើឱ្យដីមានជីវិតឡើងវិញបន្ទាប់ពីការស្លាប់ (គ្មានជីជាតិ)របស់វា ព្រមទាំងការផ្លាស់ប្ដូរទិសរបស់ខ្យល់នោះ ជាភស្ដុតាងៗសម្រាប់ក្រុមដែលស្វែងយល់។

ទាំងនោះគឺជាភស្ដុតាងរបស់អល់ឡោះដែលយើងនិយាយ ប្រាប់អ្នក(មូហាំម៉ាត់)យ៉ាងពិតប្រាកដ។ ដូចេ្នះ តើមានពាក្យសំដី ណាក្រោយពីពាក្យសំដីអល់ឡោះ និងភស្ដុតាងៗរបស់ទ្រង់ដែល ពួកគេមានជំនឿនោះ?

វិនាសអន្ដរាយចំពោះរាល់អ្នកដែលភូតកុហកនិងអ្នកដែល ប្រព្រឹត្ដបាបកម្មច្រើន។

ដោយគេស្ដាប់ឮអាយ៉ាត់ៗរបស់អល់ឡោះដែលត្រូវបានគេ សូត្រឱ្យស្ដាប់ បន្ទាប់មកគេនៅតែចចេសដោយក្រអឺតក្រទម ហាក់បី ដូចជាគេមិនបានស្ដាប់ឮវាសោះ។ ដូចេ្នះចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ផ្ដល់ ដំណឹងដល់គេនូវទារុណកម្មដ៏ឈឺចាប់។

ហើយនៅពេលដែលគេបានដឹងអ្វីមួយអំពីអាយ៉ាត់ៗរបស់ យើង គេបែរជាបានយកវាធ្វើជាការចំអកទៅវិញ។ ពួកទាំងនោះ នឹងទទួលទារុណកម្មដ៏អាម៉ាស់។

នៅខាងមុខពួកគេគឺនរកជើហាន់ណាំ។ ហើយអ្វីដែលពួក គេបានប្រព្រឹត្ដ និងអ្វីដែលពួកគេបានយកធ្វើជាអ្នកគាំពារផេ្សងពី អល់ឡោះនោះ គឺមិនអាចការពារពួកគេបានបន្ដិចសោះឡើយ។ ហើយពួកគេនឹងទទួលទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។

(គម្ពីរគួរអាន)នេះគឺជាការចង្អុលបង្ហាញ។ ហើយពួក ដែលប្រឆាំងនឹងអាយ៉ាត់ៗនៃម្ចាស់របស់ពួកគេនោះ ពួកគេនឹង ទទួលទារុណកម្មដ៏សែនឈឺចាប់។

អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលបានបង្កើតសមុទ្រជាផលប្រ-យោជន៍សម្រាប់ពួកអ្នកដើម្បីឱ្យសំពៅធ្វើដំណើរលើវាតាមបទ បញ្ជារបស់ទ្រង់ និងដើម្បីឱ្យពួកអ្នកស្វែងរកលាភសក្ការៈរបស់ ទ្រង់។ ហើយសង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងដឹងគុណ។

ហើយទ្រង់បានបង្កើតអ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែលនៅលើផែនដីជាប្រយោជន៍សម្រាប់ពួកអ្នក។ ទាំងអស់ នេះគឺ(ជាការប្រោសប្រទាន)មកពីទ្រង់។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុង រឿងនោះគឺជាភស្ដុតាងៗសម្រាប់ក្រុមដែលចេះគិតពិចារណា។

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាអ្នកដែលមាន ជំនឿឱ្យពួកគេអធ្យាស្រ័យដល់ពួកដែលគ្មានសង្ឃឹមចំពោះផល បុណ្យរបស់អល់ឡោះ ដើម្បីទ្រង់នឹងតបស្នងចំពោះក្រុមមួយនូវអ្វី ដែលពួកគេធ្លាប់បានសាង។

អ្នកណាហើយដែលបានសាងអំពើល្អ គឺសម្រាប់ខ្លួនឯង ហើយអ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់វិញ គឺវានឹងធ្លាក់លើខ្លួន ឯង។ ក្រោយមកពួកអ្នកនឹងត្រូវវិលត្រឡប់ទៅកាន់ម្ចាស់របស់ពួក អ្នកវិញ។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានប្រទានគម្ពីរ(តាវរ៉ត និង អ៊ីញជីល)និងក្រមច្បាប់ ហើយនិងភាពជាណាពីដល់អំបូរអ៊ីស្រា-អែល ហើយយើងបានប្រទានលាភសក្ការៈដ៏ល្អជាច្រើនដល់ពួកគេ ព្រមទាំងយើងបានលើកតម្កើងពួកគេឱ្យខ្ពង់ខ្ពស់(ជាងប្រជាជាតិ នានា)លើពិភពលោក(នាសម័យនោះ)។

ហើយយើងបានផ្ដល់ឱ្យពួកគេនូវក្រមច្បាប់ជាច្រើនយ៉ាង ច្បាស់លាស់(អំពីរឿងសាសនា)។ ហើយពួកគេមិនបានខ្វែងគំនិតគ្នា ឡើយ លើកលែងតែបន្ទាប់ពីចំណេះដឹងបានមកដល់ពួកគេដោយ សារតែភាពឈ្នានីសរវាងពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ ម្ចាស់របស់អ្នក (មូហាំម៉ាត់)នឹងកាត់សេចក្ដីរវាងពួកគេនៅថ្ងៃបរលោកចំពោះអ្វី ដែលពួកគេធ្លាប់បានខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីវា។

ក្រោយមកយើងបានធ្វើឱ្យអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ស្ថិតនៅលើ មាគ៌ានៃសាសនាដ៏ពិតមួយ។ ដូចេ្នះ ចូរអ្នកដើរតាមវាចុះ ហើយ ចូរអ្នកកុំធ្វើតាមចំណង់របស់ពួកដែលគ្មានចំណេះដឹងឱ្យសោះ។

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេមិនអាចការពារអ្នកពី(ទារុណ-កម្ម)អល់ឡោះបានបន្ដិចណាឡើយ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ពួក ដែលបំពានយកគ្នារបស់ពួកគេធ្វើជាអ្នកគាំពារទៅវិញទៅមក។ ហើយអល់ឡោះ គឺជាអ្នកគាំពារបណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចទ្រង់។

(គម្ពីរគួរអាន)នេះគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏ច្បាស់លាស់ សម្រាប់មនុស្សលោក និងជាការចង្អុលបង្ហាញ ហើយនិងជាក្ដីមេត្ដា ករុណាសម្រាប់ក្រុមដែលមានជំនឿពិតប្រាកដ។

តើពួកដែលបានប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ទាំងឡាយគិតថាៈ យើងនឹងចាត់ទុកពួកគេដូចបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាង អំពើល្អត្រឹមត្រូវនោះស្មើភាពគ្នាក្នុងការរស់នៅរបស់ពួកគេ និងការ ស្លាប់របស់ពួកគេឬ? អ្វីដែលពួកគេវិនិច្ឆ័យនេះគឺអាក្រក់បំផុត។

ហើយអល់ឡោះបានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី យ៉ាងពិតប្រាកដ និងដើម្បីគេនឹងតបស្នងដល់បុគ្គលគ្រប់រូបតាមអ្វី ដែលគេបានសាង ដោយពួកគេមិនត្រូវគេបំពានឡើយ។

តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)បានឃើញដែរឬទេ អ្នកដែលយក ចំណង់របស់ខ្លួនធ្វើជាម្ចាស់របស់គេ ហើយអល់ឡោះបានធ្វើឱ្យគេ វងេ្វងទៅតាមការចេះដឹងរបស់គេ(ដែលគេដឹងពីការពិតតែជ្រើស រើសយកប្រការវងេ្វង) ហើយទ្រង់បានបិទត្រចៀក និងចិត្ដរបស់គេ ព្រមទាំងធ្វើឱ្យភ្នែករបស់គេមានរនាំងបិទបាំងយ៉ាងជិតនោះ? ដូចេ្នះ តើមានអ្នកណាដែលអាចចង្អុលបង្ហាញដល់គេបន្ទាប់ពីអល់ឡោះ (ធ្វើឱ្យគេវងេ្វង)នោះ? តើពួកអ្នកមិនគិតពិចារណាទេឬ?

ហើយពួកគេ(ពួកមូស្ហរីគីន)បាននិយាយថាៈ វាគ្មានអ្វី ក្រៅពីជីវិតរស់នៅរបស់ពួកយើងនៅលើលោកិយនេះឡើយ ពួក យើងស្លាប់ ហើយពួកយើងរស់។ ហើយគ្មានអ្វីមកបំផ្លាញពួកយើង ក្រៅពីពេលវេលានោះទេ។ ហើយពួកគេគ្មានចំណេះដឹងក្នុងរឿង នោះឡើយ ពួកគេគ្រាន់តែស្មានប៉ុណ្ណោះ។

ហើយនៅពេលដែលគេសូត្រនូវអាយ៉ាត់ៗដ៏ច្បាស់លាស់ របស់យើងឱ្យពួកគេស្ដាប់ ពេលនោះការអះអាងរបស់ពួកគេគ្មាន អ្វីក្រៅពីនិយាយថាៈ ចូរពួកអ្នក(មូហាំម៉ាត់ និងអ្នកមានជំនឿ)នាំ ជីដូនជីតារបស់ពួកយើង(ដែលបានស្លាប់)ឱ្យត្រឡប់មកវិញមើល ប្រសិនបើពួកអ្នកជាអ្នកនិយាយពិតនោះ។

ចូរអ្នកពោលថាៈ អល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលធ្វើឱ្យពួកអ្នករស់ បន្ទាប់មកធ្វើឱ្យពួកអ្នកស្លាប់ បន្ទាប់មកទៀត ទ្រង់នឹងប្រមូល ផ្ដុំពួកអ្នកទៅកាន់ថ្ងៃបរលោកដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យចំពោះវា ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគច្រើនមិនដឹងឡើយ។

ហើយការគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីគឺជាកម្ម-សិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយនៅពេលដែលថ្ងៃបរលោកកើតឡើង នៅថ្ងៃនោះពួកដែលអនុវត្ដតាមប្រការមិនត្រឹមត្រូវនឹងខាតបង់។

ហើយអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នឹងឃើញរាល់ប្រជាជាតិទាំងអស់ លុតជង្គង់ក្រាប(រង់ចាំការកាត់ក្ដី)។ រាល់ប្រជាជាតិទាំងនោះនឹង ត្រូវគេហៅទៅកាន់សៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ពួកគេ។ នៅថ្ងៃ នោះពួកអ្នកនឹងត្រូវគេតបស្នងនូវអ្វីដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ដ។

នេះគឺជាសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់យើងដែលនិយាយអំពី ពួកអ្នកដោយយុត្ដិធម៌។ ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានកត់ត្រាទុកនូវ អ្វីដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ដ។

ចំណែកឯបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងអំពើល្អ ត្រឹមត្រូវ ម្ចាស់របស់ពួកគេនឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងក្ដីមេត្ដាករុណា របស់ទ្រង់។ នោះគឺជាជោគជ័យយ៉ាងច្បាស់លាស់។

រីឯពួកដែលប្រឆាំងវិញ (មានគេសួរទៅកាន់ពួកគេថា) តើអាយ៉ាត់ៗរបស់យើងមិនត្រូវបានគេសូត្រឱ្យពួកអ្នកស្ដាប់ទេឬ? ហើយពួកអ្នកបានក្រអឺតក្រទម និងជាក្រុមដែលធ្លាប់ប្រព្រឹត្ដបាប កម្មទៀតផង។

ហើយនៅពេលដែលមានគេនិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ការសន្យារបស់អល់ឡោះគឺជាការពិត ហើយកាលកំណត់នៃថ្ងៃ បរលោកគ្មានមន្ទិលសង្ស័យអំពីវាឡើយ តែពួកអ្នកបែរជានិយាយ ថាៈ ពួកយើងមិនដឹងទេ អ្វីទៅជាកាលកំណត់នៃថ្ងៃបរលោកនោះ? ហើយពួកយើងមិនគិត(ថាវានឹងកើតឡើង)ក្រៅពីការស្មាននោះ ឡើយ ហើយពួកយើងក៏មិនជឿជាក់ដែរ។

ហើយអំពើអាក្រក់ទាំងឡាយដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដ នោះ បានលាតត្រដាងចំពោះពួកគេ ហើយអ្វី(ទារុណកម្ម)ដែល ពួកគេធ្លាប់បានសើចចំអកនឹងវាបានរុំព័ទ្ធពួកគេ។

ហើយមានគេនិយាយ(ទៅកាន់ពួកគេ)ថាៈ ថ្ងៃនេះយើង បំភេ្លចពួកអ្នក ដូចដែលពួកអ្នកបានបំភេ្លចនូវជំនួបថ្ងៃរបស់ពួកអ្នក នេះដែរ។ ហើយទីជម្រករបស់ពួកអ្នកគឺនរក។ ហើយពួកអ្នកគ្មាន អ្នកណាជួយឡើយ។

ទាំងនោះ ដោយសារតែពួកអ្នកបានយកអាយ៉ាត់ៗរបស់ អល់ឡោះធ្វើជាការសើចចំអក។ ហើយជីវិតលោកិយបានបោក ប្រាស់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ ថ្ងៃនេះពួកគេមិនត្រូវគេបពោ្ចញពីនរកឡើយ ហើយពួកគេក៏មិនត្រូវគេផ្ដល់ឱកាសឱ្យត្រឡប់ទៅសារភាពទោស កំហុសដែរ។

រាល់ការសរសើរទាំងឡាយគឺចំពោះអល់ឡោះដែល ជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់ និងជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងផែនដី ហើយនិងជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់។

ហើយភាពឧត្ដុង្គឧត្ដមនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និង ផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់តែមួយគត់។ ហើយទ្រង់មហាខ្លាំង ពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។