40 - The Forgiver - Ghāfir

ហា មីម។

ការបញ្ចុះគម្ពីរ(គួរអាន)នេះគឺមកពីអល់ឡោះដែលមហា ខ្លាំងពូកែ មហាដឹង។

ទ្រង់ជាអ្នកអភ័យទោសនូវរាល់បាបកម្មទាំងឡាយនិងជា អ្នកទទួលការសារភាពកំហុស ជាអ្នកដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងជា អ្នកដែលមានការប្រោសប្រទានបំផុត។ គ្មានម្ចាស់ណាផេ្សងដែល ត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ចំពោះទ្រង់តែ មួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់។

គ្មានអ្នកណាម្នាក់ជជែកដេញដោលក្នុងអាយ៉ាត់ៗរបស់ អល់ឡោះឡើយ លើកលែងតែពួកដែលប្រឆាំងប៉ុណ្ណោះ។ ដូចេ្នះ ចូរកុំឱ្យការចេញចូល(ធ្វើជំនួញ)របស់ពួកគេនៅក្នុងទឹកដីនេះ បោកប្រាស់អ្នកឱ្យសោះ។

ក្រុមនួហ និងប្រជាជាតិជាច្រើនបន្ទាប់ពីពួកគេបានបដិសេធ មុនពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿ)ទៅទៀត។ ហើយរាល់ៗប្រជាជាតិមាន បំណងអាក្រក់ចំពោះអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេដើម្បីសម្លាប់គេ។ ហើយពួកគេជជែកដេញដោលគ្នានឹងប្រការមិនពិត ដើម្បីបំបាត់ ភាពពិតនឹងវា រួចយើងក៏បានដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ។ ដូចេ្នះតើទណ្ឌ-កម្មរបស់យើងយ៉ាងដូចមេ្ដចដែរ?

ហើយដូច្នោះដែរ ការដាក់ទារុណកម្មនៃម្ចាស់របស់អ្នក បានកំណត់ធ្លាក់ទៅលើពួកដែលបានប្រឆាំង។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេគឺជាពួកនរក។

បណ្ដាអ្នក(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)ដែលទ្រអារ៉ស្ហ និងអ្នកដែលនៅ ជុំវិញវា ពួកគេលើកតម្កើងជាមួយនឹងការសរសើរចំពោះម្ចាស់របស់ ពួកគេ ហើយពួកគេមានជំនឿលើទ្រង់។ ហើយពួកគេសុំអភ័យ ទោស(ពីអល់ឡោះ)ឱ្យបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿថាៈ ឱម្ចាស់របស់ ពួកយើង. ក្ដីមេត្ដាករុណា និងចំណេះដឹងរបស់ទ្រង់បានគ្របដណ្ដប់ រាល់អ្វីៗទាំងអស់។ ដូចេ្នះ សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសចំពោះបណ្ដា អ្នកដែលបានសារភាពកំហុស និងបានតាមមាគ៌ារបស់ទ្រង់ផង ហើយ សូមទ្រង់មេត្ដាថែរក្សាពួកគេពីទារុណកម្មនៃនរកជើហ៊ីមផង។

ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង. សូមទ្រង់មេត្ដាបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុង ឋានសួគ៌អាត់និន ដែលទ្រង់បានសន្យាចំពោះពួកគេ និងអ្នកដែល បានសាងអំពើល្អត្រឹមត្រូវក្នុងចំណោមជីដូនជីតារបស់ពួកគេ និង ភរិយារបស់ពួកគេ ហើយនិងកូនចៅរបស់ពួកគេផង។ ពិតប្រាកដ ណាស់ ទ្រង់គឺជាម្ចាស់ដែលមហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។

ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាថែរក្សាពួកគេអំពីប្រការអាក្រក់ទាំង ឡាយផង។ ហើយអ្នកណាដែលទ្រង់ថែរក្សាអំពីប្រការអាក្រក់ ទាំងឡាយនៅថ្ងៃនោះ(បរលោក) គឺទ្រង់ពិតជាបានផ្ដល់ក្ដីមេត្ដា ករុណាដល់គេ។ ហើយនោះគឺជាជ័យជំនះដ៏ធំធេង។

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រឆាំងត្រូវបានគេប្រាប់ថាៈ ការស្អប់ខ្ពើមរបស់អល់ឡោះ គឺពិតជាធំធេងជាងការស្អប់ខ្ពើមរបស់ ពួកអ្នកចំពោះខ្លួនឯងទៅទៀត នៅពេលដែលពួកអ្នកត្រូវបានគេ អំពាវនាវទៅរកភាពមានជំនឿ ពួកអ្នកបែរជាគ្មានជំនឿនោះ។

ពួកគេបានឆ្លើយថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង. ទ្រង់បានធ្វើឱ្យពួកយើងស្លាប់ចំនួនពីរដង ហើយទ្រង់បានធ្វើឱ្យពួកយើងរស់ចំនួន ពីរដង ហើយពួកយើងក៏បានទទួលស្គាល់នូវបាបកម្មរបស់ពួកយើងដែរ។ ដូចេ្នះ តើមានមធ្យោបាយណាដែលអាច(ឱ្យពួកយើង)ចេញ ពីនរកបានដែរឬទេ?

នោះគឺដោយសារតែនៅពេលដែលគេអំពាវនាវពួកអ្នក ទៅកាន់អល់ឡោះតែមួយគត់ ពួកអ្នកបែរជាប្រឆាំង។ តែប្រសិនបើមានគេធ្វើស្ហ៊ីរិកនឹងទ្រង់ ពួកអ្នកបែរជាមានជំនឿទៅវិញ។ ដូចេ្នះការកាត់សេចក្ដីគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះដែលមហាខ្ពង់ខ្ពស់មហាឧត្ដុង្គឧត្ដម។

ទ្រង់ជាអ្នកដែលបង្ហាញឱ្យពួកអ្នកឃើញនូវភស្ដុតាង នានារបស់ទ្រង់ និងជាអ្នកដែលបញ្ចុះលាភសក្ការៈពីលើមេឃឱ្យ ពួកអ្នក។ ហើយគ្មានអ្នកណាម្នាក់ចងចាំឡើយ លើកលែងតែអ្នក ដែលវិលត្រឡប់(ទៅកាន់អល់ឡោះ)ប៉ុណ្ណោះ។

ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ដោយ ចិត្ដស្មោះត្រង់ក្នុងការប្រណិប័តន៍ចំពោះទ្រង់ ទោះបីជាពួកគ្មាន ជំនឿស្អប់ខ្ពើមយ៉ាងណាក៏ដោយ។

ទ្រង់ជាអ្នកដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ជាម្ចាស់នៃអារ៉ស្ហ ទ្រង់បញ្ចុះវ៉ាហ៊ីតាមបទបញ្ជារបស់ទ្រង់ទៅលើអ្នកណាដែលទ្រង់ មានចេតនាក្នុងចំណោមខ្ញុំទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឱ្យគេដាស់ តឿនព្រមានអំពីថ្ងៃជួបជុំគ្នា(ថ្ងៃបរលោក)។

គឺជាថ្ងៃមួយដែលពួកគេបង្ហាញខ្លួន(ចេញពីផ្នូរ)ដោយគ្មាន អ្វីមួយក្នុងចំណោមពួកគេអាចលាក់បាំងពីអល់ឡោះបានឡើយ។ (អល់ឡោះសួរថា)តើការគ្រប់គ្រងនៅថ្ងៃនេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នក ណា? (ទ្រង់បានតបដោយអង្គឯងថា) គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ ជាម្ចាស់តែមួយគត់ដែលមហាខ្លាំងក្លា។

នៅថ្ងៃនេះ បុគ្គលគ្រប់រូបនឹងត្រូវគេតបស្នងនូវអ្វីដែលគេ បានប្រព្រឹត្ដ។ គ្មានការបំពានឡើយនៅថ្ងៃនេះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាអ្នកជំនុំជំរះយ៉ាងរហ័សបំផុត។

ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ដាស់តឿនព្រមានពួកគេអំពី ថ្ងៃមួយ(ថ្ងៃបរលោក)ដែលជិតបំផុត នៅពេលដែលបេះដូងពុះ កញ្ជ្រោលឡើងដល់ដើមកដោយភាពទុក្ខព្រួយ។ សម្រាប់ពួក បំពានគ្មានមិត្ដជិតស្និទ្ធ និងគ្មានអ្នកជួយអន្ដរាគមន៍ណាដែលត្រូវ គេទទួលយកឡើយ។

ទ្រង់ដឹងនូវភាពក្បត់នៃកែវភ្នែក(មើលប្រការហាម ឃាត់) និងអ្វីដែលលាក់កំបាំងនៅក្នុងចិត្ដ។

ហើយអល់ឡោះគឺជាអ្នកកាត់សេចក្ដីដោយយុត្ដិធម៌។ ហើយពួក(ព្រះនានា)ដែលពួកគេបួងសួងសុំផេ្សងពីទ្រង់នោះ ពួក វាមិនអាចកាត់សេចក្ដីអ្វីបានឡើយ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ ទ្រង់មហាឮ មហាឃើញ។

តើពួកគេ(អារ៉ាប់ម៉ាក្កះ)មិនបានធ្វើដំណើរនៅលើផែនដី និងពិនិត្យមើលទេឬ តើលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួក(ក្រុមអាដ និងសាមូដ)ដែលពីមុនពួកគេនោះយ៉ាងដូចមេ្ដចដែរ? ពួកគេ(ក្រុម អាដនិងសាមូដ)គឺជាអ្នកដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា និងបានបន្សល់ ទុកកេរដំណែលនៅលើផែនដីច្រើនជាងពួកគេ(អារ៉ាប់ម៉ាក្កះ)ទៅ ទៀត។ ពេលនោះ អល់ឡោះក៏បានយកជីវិតពួកគេដោយសារ បាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកគេ។ ហើយពួកគេគ្មានអ្នកការពារពី (ទារុណកម្ម)អល់ឡោះឡើយ។

នោះគឺដោយសារតែបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេបាននាំ មកដល់ពួកគេនូវភស្ដុតាងជាក់ច្បាស់ជាច្រើន ពេលនោះពួកគេបាន ប្រឆាំង ហើយអល់ឡោះក៏បានយកជីវិតពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់មហាខ្លាំងក្លា ជាអ្នកដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ជូនមូសាជាមួយនឹង មុជីហ្សាត់របស់យើងនិងភស្ដុតាងដ៏ច្បាស់លាស់។

ទៅកាន់ហ្វៀរអោន និងហ៊ើម៉ាន ហើយនិងករូន តែពួក គេបាននិយាយថាៈ គេ(មូសា)ជាគ្រូមន្ដអាគមជាអ្នកភូតកុហក ទៅវិញ។

ហើយនៅពេលដែលគាត់បាននាំការពិតពីយើងមកដល់ ពួកគេ ពួកគេបាននិយាយថាៈ ចូរពួកអ្នកសម្លាប់កូនប្រុសរបស់ពួក ដែលមានជំនឿរួមជាមួយគាត់ និងទុកជីវិតកូនស្រីរបស់ពួកគេចុះ។ ហើយឧបាយកលរបស់ពួកដែលប្រឆាំងនោះគឺគ្មានអ្វីក្រៅពីភាព វងេ្វងឡើយ។

ហើយហ្វៀរអោនបាននិយាយថាៈ ចូរពួកអ្នកទុកឱ្យខ្ញុំ សម្លាប់មូសា ហើយឱ្យគេបួងសួងសុំពីម្ចាស់របស់គេចុះ។ ពិតប្រាកដ ណាស់ ខ្ញុំបារម្ភខ្លាចគេផ្លាស់ប្ដូរសាសនារបស់ពួកអ្នក ឬបង្កភាព វិនាសកម្មនៅលើផែនដីនេះ។

ហើយមូសាបានតបថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំសុំពីម្ចាស់ របស់ខ្ញុំ និងម្ចាស់របស់ពួកអ្នកឱ្យបញ្ចៀសរូបខ្ញុំពីរាល់ៗអ្នកក្រអឺត ក្រទមដែលមិនជឿនឹងថ្ងៃជំនុំជំរះ។

ហើយបុរសមានជំនឿម្នាក់នៃពូជពង្សរបស់ហ្វៀរអោន ដែលលាក់បាំងជំនឿរបស់គេបាននិយាយថាៈ តើពួកអ្នកចង់សម្លាប់ បុរសម្នាក់ដែលគេពោលថាៈ ម្ចាស់របស់ខ្ញុំគឺអល់ឡោះឬ? ហើយជា ការពិតណាស់ គេបាននាំមកឱ្យពួកអ្នកនូវភស្ដុតាងជាច្រើនពីម្ចាស់ របស់ពួកអ្នក។ ហើយប្រសិនបើគេជាអ្នកភូតកុហក គឺគេនឹងទទួល ខុសត្រូវ(បាបកម្ម)ចំពោះការភូតកុហករបស់គេ។ តែប្រសិនបើគេ ជាអ្នកនិយាយពិតវិញ អ្វីៗ(ទារុណកម្ម)មួយចំនួនដែលគេព្រមាន ពួកអ្នកនោះនឹងធ្លាក់ទៅលើពួកអ្នកជាមិនខាន។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនចង្អុលបង្ហាញចំពោះអ្នកណាដែលបំពាននិងភូតកុហក នោះឡើយ។

(បុរសនោះបាននិយាយទៀតថា) ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ. អំណាចនៅថ្ងៃនេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ពួកអ្នក ដោយពួកអ្នកជាអ្នក គ្រប់គ្រងនៅលើផែនដីនេះ។ ដូចេ្នះ តើអ្នកណាអាចជួយពួកយើង ពីទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះបាន ប្រសិនបើវាបានធ្លាក់មកលើពួក យើងនោះ? ហ្វៀរអោនបាននិយាយថាៈ ខ្ញុំគ្មានអ្វីបង្ហាញពួកអ្នក ក្រៅពីអ្វីដែលខ្ញុំឃើញនោះឡើយ ហើយខ្ញុំក៏មិនចង្អុលបង្ហាញពួក អ្នកក្រៅពីមាគ៌ាដែលត្រឹមត្រូវនោះដែរ។

ហើយអ្នកដែលមានជំនឿនោះបាននិយាយទៀតថាៈ ឱ ក្រុមរបស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបារម្ភខ្លាចពួកអ្នកត្រូវ(ទណ្ឌកម្ម) ដូចថ្ងៃនៃក្រុមជំនាន់មុន។

ដូចជាស្ថានភាពរបស់ក្រុមនួហ និងអាដ និងសាមូដ ហើយនិងពួកជំនាន់ក្រោយពួកគេ។ ហើយអល់ឡោះគ្មានបំណង បំពានលើខ្ញុំទាំងឡាយឡើយ។

ហើយ(បុរសនោះបាននិយាយថា) ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ. ពិត ប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបារម្ភខ្លាចពួកអ្នកត្រូវ(ទារុណកម្ម)នាថ្ងៃដែល មនុស្សលោកហៅគ្នាទៅវិញទៅមក(ថ្ងៃបរលោក)។

គឺថ្ងៃដែលពួកអ្នករត់ចេញដោយបែរខ្នងដាក់គ្នា។ ពួកអ្នក គ្មានអ្នកជួយសង្គ្រោះពី(ទារុណកម្ម)អល់ឡោះឡើយ។ ហើយអ្នក ណាដែលអល់ឡោះធ្វើឱ្យវងេ្វងនោះ គឺគ្មានអ្នកណាចង្អុលបង្ហាញ គេឡើយ។

ហើយជាការពិតណាស់ យូសុហ្វបាននាំមកឱ្យពួកអ្នកនូវ ភស្ដុតាងដ៏ច្បាស់លាស់ជាច្រើនតាំងពីមុន(មូសា)មកម្លេះ តែពួក អ្នកនៅតែមានការសង្ស័យអំពីអ្វីដែលគេបាននាំវាមកឱ្យពួកអ្នក ដដែល។ លុះនៅពេលដែលគេបានស្លាប់ ពួកអ្នកបែរជានិយាយថាៈ អល់ឡោះនឹងមិនចាត់តាំងអ្នកនាំសារណាម្នាក់បន្ទាប់ពីគេទៅវិញ។ ដូច្នោះដែរ អល់ឡោះធ្វើឱ្យវងេ្វងចំពោះអ្នកណាដែលជាអ្នកបំពាន ជាអ្នកសង្ស័យ។

-ពួកដែលជជែកដេញដោលនៅក្នុងអាយ៉ាត់ៗរបស់ អល់ឡោះដោយគ្មានភស្ដុតាងណាមួយបានមកដល់ពួកគេនោះ វា គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមដ៏ធំបំផុតចំពោះអល់ឡោះ និងចំពោះបណ្ដាអ្នកដែល មានជំនឿ។ ដូច្នោះដែរ អល់ឡោះបោះត្រាភ្ជិតទៅលើរាល់ៗចិត្ដ របស់អ្នកដែលក្រអឺតក្រទមផ្ដាច់ការ។

ហើយហ្វៀរអោនបាននិយាយថាៈ ឱហ៊ើម៉ាន. ចូរអ្នកសង់ វិមានមួយដ៏ខ្ពស់ឱ្យយើង ដើម្បីយើងឡើងទៅដល់ទ្វារទាំងឡាយ។

គឺទ្វារមេឃជាច្រើនជាន់ ដើម្បីយើងនឹងឡើងទៅមើល ម្ចាស់របស់មូសា។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ យើងគិតថាគេជាអ្នក ភូតកុហក។ ហើយដូច្នោះដែរ វា(ស្ហៃតន)បានលំអចំពោះហ្វៀរ-អោននូវទង្វើអាក្រក់របស់គេ និងបានរារាំងគេពីមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ហើយឧបាយកលរបស់ហ្វៀរអោនគ្មានអ្វីក្រៅពីស្ថិតក្នុងភាពវិនាស ខាតបង់នោះឡើយ។

ហើយអ្នកដែលមានជំនឿបាននិយាយថាៈ ឱក្រុមរបស់ ខ្ញុំ. ចូរពួកអ្នកដើរតាមខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងចង្អុលបង្ហាញពួកអ្នកទៅកាន់មាគ៌ា ដ៏ត្រឹមត្រូវ។

ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ. តាមពិតការរស់នៅក្នុងលោកិយគ្រាន់តែ ជាការសប្បាយមួយរយៈពេលប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ថ្ងៃបរលោកវាគឺជាកន្លែង(រស់នៅ)អមតៈ។

អ្នកណាហើយបានប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ គឺមិនត្រូវបានគេ តបស្នងឡើយ លើកលែងតែដូចអ្វីដែលគេបានប្រព្រឹត្ដប៉ុណ្ណោះ។ រីឯអ្នកណាហើយដែលបានសាងអំពើល្អត្រឹមត្រូវមិនថាបុរសឬស្ដ្រី ហើយគេជាអ្នកមានជំនឿនោះ គឺអ្នកទាំងនោះនឹងចូលឋានសួគ៌ ដោយពួកគេនឹងត្រូវគេប្រទានលាភសក្ការៈនៅក្នុងនោះដោយឥត គណនាឡើយ។

ហើយ(បុរសនោះបាននិយាយទៀតថា) ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ. ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំអំពាវនាវពួកអ្នកទៅកាន់ភាពសុខសាន្ដ តែពួកអ្នក បែរជាអំពាវនាវខ្ញុំទៅកាន់នរកទៅវិញ?

ពួកអ្នកអំពាវនាវខ្ញុំដើម្បីឱ្យខ្ញុំប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ និង ធ្វើស្ហ៊ីរិកនឹងទ្រង់នូវអ្វីដែលខ្ញុំមិនបានដឹងអំពីវា។ តែខ្ញុំអំពាវនាវពួក អ្នកទៅកាន់ម្ចាស់ដែលមហាខ្លាំងពូកែ មហាអភ័យទោស។

គ្មានការសង្ស័យឡើយ ពិតប្រាកដណាស់អ្វីដែលពួកអ្នក អំពាវនាវខ្ញុំទៅកាន់វានោះ គឺវាមិនអាចឆ្លើយតបចំពោះការអំពាវ នាវបានឡើយទាំងនៅក្នុងលោកិយនេះនិងថ្ងៃបរលោក។ ហើយ ពិតប្រាកដណាស់ កន្លែងវិលត្រឡប់របស់ពួកយើងគឺទៅចំពោះ អល់ឡោះតែមួយគត់។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលបំពាន គឺជាពួកនរក។

ដូចេ្នះ ពួកអ្នកនឹងនឹកឃើញនូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយប្រាប់ពួក អ្នក។ ហើយខ្ញុំប្រគល់កិច្ចការរបស់ខ្ញុំទៅចំពោះអល់ឡោះ។ ពិត ប្រាកដណាស់ អល់ឡោះឃើញបំផុតចំពោះបណ្ដាខ្ញុំ(របស់ទ្រង់)។

ហើយអល់ឡោះបានថែរក្សាគេពីប្រការអាក្រក់ទាំងឡាយ ដែលពួកគេបានប្រើឧបាយកល។ ហើយទារុណកម្មដ៏អាក្រក់បាន ហ៊ុមព័ទ្ធពូជពង្សរបស់ហ្វៀរអោន។

ភ្លើងនរកត្រូវគេបង្ហាញចំពោះពួកគេទាំងព្រឹកទាំងល្ងាច។ ហើយនៅពេលដែលថ្ងៃបរលោកកើតឡើង (អល់ឡោះបញ្ជាម៉ាឡាអ៊ីកាត់ថា) ចូរពួកអ្នកបញ្ចូលពូជពង្សរបស់ហ្វៀរអោនទៅ ក្នុងទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរចុះ។

ហើយ(ចូរចងចាំ)នៅពេលដែលពួកគេឈ្លោះប្រកែកគ្នា នៅក្នុងនរក ពេលនោះពួកដែលទន់ខ្សោយ និយាយទៅកាន់ពួក ដែលក្រអឺតក្រទមថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងធ្លាប់តាមពួក អ្នក ដូចេ្នះតើពួកអ្នកអាចការពារពួកយើងមួយផ្នែកពីភ្លើងនរក បានដែរឬទេ?

ពួកដែលក្រអឺតក្រទមបានតបវិញថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងទាំងអស់ស្ថិតនៅក្នុងនរកដូចគ្នាទេ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះពិតជាបានកាត់សេចក្ដីរវាងខ្ញុំទាំងឡាយ(របស់ទ្រង់)។

ហើយពួកដែលនៅក្នុងនរកបាននិយាយទៅកាន់អ្នកយាម នរកជើហាន់ណាំថាៈ សូមពួកអ្នកមេត្ដាបួងសួងសុំពីម្ចាស់របស់ពួក អ្នកឱ្យសម្រាលទារុណកម្មដល់ពួកយើងចំនួនមួយថ្ងៃផង។

ពួកគេបានតបវិញថាៈ តើបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ពួកអ្នក មិនធ្លាប់បាននាំមកនូវភស្ដុតាងដ៏ច្បាស់លាស់ឱ្យពួកអ្នកទេឬ? ពួក គេ(ពួកនរក)បានឆ្លើយថាៈ ពិតជាបាននាំមកមែន។ ពួកគេបាន និយាយទៀតថាៈ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកបួងសួងសុំ(ដោយខួ្លនឯង)ចុះ។ ហើយការបួងសួងសុំរបស់ពួកដែលគ្មានជំនឿ គឺគ្មានផលប្រយោជន៍ ឡើយ។

ពិតប្រាកដណាស់ យើងនឹងជួយបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ យើង និងបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿក្នុងការរស់នៅលើលោកិយ និង ថ្ងៃដែលបណ្ដាសាក្សីមកធ្វើសាក្សី(ថ្ងៃបរលោក)។

គឺជាថ្ងៃដែលការដោះសារបស់ពួកដែលបំពានគ្មានផល ប្រយោជន៍ចំពោះពួកគេឡើយ។ ហើយពួកគេនឹងទទួលនូវបណ្ដាសា ហើយកន្លែងដ៏អាក្រក់នោះគឺសម្រាប់ពួកគេ។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានប្រទានការចង្អុល បង្ហាញដល់មូសា ហើយយើងក៏បានប្រទានគម្ពីរ(តាវរ៉ត)ជាកេរ មរតកដល់អំបូរអ៊ីស្រាអែលដែរ។

ដើម្បីជាការចង្អុលបង្ហាញ និងជាការរំលឹកសម្រាប់បញ្ញា-ជនទាំងឡាយ។

ដូចេ្នះ ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)អត់ធ្មត់ចុះ ពិតប្រាកដណាស់ ការសន្យារបស់អល់ឡោះគឺជាការពិត។ ហើយចូរអ្នកសុំអភ័យ-ទោសចំពោះបាបកម្មរបស់អ្នក និងត្រូវលើកតម្កើងដោយកោត សរសើរចំពោះម្ចាស់របស់អ្នកទាំងល្ងាចទាំងព្រឹកចុះ។

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលជជែកដេញដោលក្នុងអាយ៉ាត់ៗ របស់អល់ឡោះដោយគ្មានភស្ដុតាងណាមួយបានមកដល់ពួកគេនោះ នៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេគ្មានអ្វីក្រៅពីភាពក្រអឺតក្រទមដែលពួកគេ មិនអាចឈានទៅដល់វាឡើយ។ ដូចេ្នះ ចូរអ្នកសុំពីអល់ឡោះឱ្យ កំបាំង(អំពីប្រការអាក្រក់របស់ពួកគេ)ចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់ មហាឮ មហាឃើញ។

ការបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី គឺពិតជាធំធេង ជាងការបង្កើតមនុស្សលោកទៅទៀត ក៏ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគ ច្រើនមិនដឹងឡើយ។

ហើយអ្នកងងឹតភ្នែក និងអ្នកមើលឃើញមិនស្មើគ្នាឡើយ ហើយបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងអំពើល្អត្រឹមត្រូវ ក៏មិន ស្មើគ្នានឹងពួកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ដែរ។ អ្វីដែលពួកអ្នកយក ធ្វើជាមេរៀនគឺតិចតួចបំផុត។

ពិតប្រាកដណាស់ ថ្ងៃបរលោកនឹងមកដល់ដោយគ្មានការ សង្ស័យចំពោះវាឡើយ។ ក៏ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគច្រើនគ្មានជំនឿ (នឹងវា)ឡើយ។

ហើយម្ចាស់របស់អ្នកបានមានបន្ទូលថាៈ ចូរពួកអ្នកបួង សួងសុំចំពោះយើងចុះ យើងនឹងទទួលយកការបួងសួងសុំរបស់ពួក អ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលក្រអឺតក្រទមចំពោះការគោរព សក្ការៈមកចំពោះយើង ពួកគេនឹងចូលនរកជើហាន់ណាំយ៉ាង អាម៉ាស់បំផុត។

អល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតពេលយប់សម្រាប់ពួក អ្នក ដើម្បីឱ្យពួកអ្នកសម្រាកក្នុងវា ហើយ(ទ្រង់បានបង្កើត)ពេល ថ្ងៃជាពន្លឺ(ដើម្បីធ្វើការងារផេ្សងៗ)។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ មានការប្រោសប្រទានដល់មនុស្សលោក ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគ ច្រើនរមិលគុណ។

នោះហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក ដែលជាអ្នក បង្កើតរាល់អ្វីៗទាំងអស់។ គ្មានម្ចាស់ណាផេ្សងត្រូវគោរពសក្ការៈ ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ដូចេ្នះ តើពួកអ្នកនៅតែឱ្យគេបោក បញ្ឆោតបានយ៉ាងដូចម្តេច?

ដូច្នោះដែរ ពួកដែលធ្លាប់ប្រឆាំងនឹងអាយ៉ាត់ៗរបស់ អល់ឡោះ ក៏ត្រូវគេបោកបញ្ឆោតដែរ។

អល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតផែនដីជាកន្លែងរស់នៅ សម្រាប់ពួកអ្នក ហើយ(ទ្រង់បានបង្កើត)មេឃជាដំបូល។ ហើយ ទ្រង់បានបង្កើតពួកអ្នកឱ្យមានជារូបរាង និងបានធ្វើឱ្យរូបរាងរបស់ ពួកអ្នកល្អប្រណីត ព្រមទាំងបានប្រទានលាភសក្ការៈដ៏ល្អដល់ពួកអ្នក ទៀតផង។ នោះហើយគឺអល់ឡោះជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក។ ហើយ អល់ឡោះមហាឧត្ដុង្គឧត្ដមដែលជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់។

ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលរស់ជាអមតៈ ដែលគ្មានម្ចាស់ណាផេ្សង ត្រូវគោរពសក្ការៈក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកគោរព សក្ការៈចំពោះទ្រង់ដោយចិត្ដស្មោះត្រង់ក្នុងការប្រណិប័តន៍ចំពោះ ទ្រង់។ រាល់ការសរសើរគឺចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភព ទាំងអស់។

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំត្រូវ បានគេហាមឃាត់ពីការគោរពសក្ការៈចំពោះពួកដែលពួកអ្នក គោរពសក្ការៈផេ្សងពីអល់ឡោះនៅពេលដែលភស្ដុតាងជាច្រើន ពីម្ចាស់របស់ខ្ញុំបានមកដល់ខ្ញុំហើយនោះ ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវគេបញ្ជោឱ្យ ប្រគល់ខ្លួនទៅចំពោះម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់ដែរ។

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំត្រូវ បានគេហាមឃាត់ពីការគោរពសក្ការៈចំពោះពួកដែលពួកអ្នក គោរពសក្ការៈផេ្សងពីអល់ឡោះនៅពេលដែលភស្ដុតាងជាច្រើន ពីម្ចាស់របស់ខ្ញុំបានមកដល់ខ្ញុំហើយនោះ ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវគេបញ្ជោឱ្យ ប្រគល់ខ្លួនទៅចំពោះម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់ដែរ។

ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកអ្នកពីដី បន្ទាប់មកពី ទឹកកាម បន្ទាប់មកក្លាយជាដុំឈាម បន្ទាប់មកទ្រង់បពោ្ចញពួកអ្នក មកជាទារក បន្ទាប់មកពួកអ្នកបានលូតលាស់ធំពេញវ័យ បន្ទាប់មក ទៀតពួកអ្នកនឹងក្លាយទៅជាចាស់ជរា។ ហើយក្នុងចំណោមពួកអ្នក មានអ្នកខ្លះត្រូវស្លាប់មុននោះ(ចាស់ជរា)។ ហើយ(យើងធ្វើដូចេ្នះ) ដើម្បីឱ្យពួកអ្នករស់រហូតដល់ពេលមួយដែលត្រូវគេកំណត់។ ហើយ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងចេះគិតពិចារណា។

ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកអ្នកពីដី បន្ទាប់មកពី ទឹកកាម បន្ទាប់មកក្លាយជាដុំឈាម បន្ទាប់មកទ្រង់បពោ្ចញពួកអ្នក មកជាទារក បន្ទាប់មកពួកអ្នកបានលូតលាស់ធំពេញវ័យ បន្ទាប់មក ទៀតពួកអ្នកនឹងក្លាយទៅជាចាស់ជរា។ ហើយក្នុងចំណោមពួកអ្នក មានអ្នកខ្លះត្រូវស្លាប់មុននោះ(ចាស់ជរា)។ ហើយ(យើងធ្វើដូចេ្នះ) ដើម្បីឱ្យពួកអ្នករស់រហូតដល់ពេលមួយដែលត្រូវគេកំណត់។ ហើយ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងចេះគិតពិចារណា។

ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលធ្វើឱ្យរស់ និងធ្វើឱ្យស្លាប់។ ដូចេ្នះ នៅ ពេលណាដែលទ្រង់សមេ្រចកិច្ចការអ្វីមួយ គឺទ្រង់គ្រាន់តែមានបន្ទូល ទៅកាន់វាថាៈ ចូរកើតចុះ វានឹងកើតឡើងភ្លាម។

ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលធ្វើឱ្យរស់ និងធ្វើឱ្យស្លាប់។ ដូចេ្នះ នៅ ពេលណាដែលទ្រង់សមេ្រចកិច្ចការអ្វីមួយ គឺទ្រង់គ្រាន់តែមានបន្ទូល ទៅកាន់វាថាៈ ចូរកើតចុះ វានឹងកើតឡើងភ្លាម។

តើអ្នកមិនបានមើលទៅពួកដែលជជែកដេញដោលនៅក្នុង អាយ៉ាត់ៗរបស់អល់ឡោះទេឬ? តើពួកគេនៅតែឱ្យគេបោកបញ្ឆោត បានយ៉ាងដូចម្តេច?

ពួកដែលបានបដិសេធនឹងគម្ពីរ(គួរអាន) និងអ្វីដែលយើង បានបញ្ជូនទៅចំពោះបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់យើងពួកគេគង់តែនឹង ដឹងជាមិនខាន។

នៅពេលដែលខ្នោះ និងច្រវាក់ត្រូវគេដាក់ជាប់នឹងករបស់ពួកគេ ដោយពួកគេត្រូវគេអូស

ចូលក្នុងទឹកយ៉ាងក្ដៅ បន្ទាប់មកពួកគេត្រូវគេដុតនៅក្នុង ភ្លើងនរក។

បន្ទាប់មក មានគេនិយាយទៅចំពោះពួកគេថាៈ តើនៅ ឯណាទៅអ្វី(ព្រះនានា)ដែលពួកអ្នកធ្លាប់គោរពសក្ការៈ

ផេ្សងពីអល់ឡោះនោះ? ពួកគេបានឆ្លើយថាៈ ពួកវាបាន គេចបាត់ពីពួកយើងហើយ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកយើងមិនធ្លាប់គោរព សក្ការៈអ្វីមួយកាលពីមុនឡើយ។ ដូច្នោះដែរ អល់ឡោះធ្វើឱ្យពួក ដែលគ្មានជំនឿវងេ្វង។

ទាំងនោះគឺដោយសារតែពួកអ្ម្នកធ្លាប់សប្បាយរីករាយនៅ លើផែនដីដោយមិនត្រឹមត្រូវ និងដោយសារតែពួកអ្នកធ្លាប់ក្រអឺត ក្រទម។

-(មានគេនិយាយទៅកាន់ពួកគេទៀតថា) ចូរពួកអ្នកចូល តាមទ្វារនានារបស់នរកជើហាន់ណាំដោយស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈចុះ។ ដូចេ្នះកន្លែងរបស់ពួកដែលក្រអឺតក្រទម គឺអាក្រក់បំផុត។

ដូចេ្នះ ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)អត់ធ្មត់ចុះ ពិតប្រាកដណាស់ ការសន្យារបស់អល់ឡោះគឺជាការពិត។ ហើយទោះបីជាយើងឱ្យ អ្នក(មូហាំម៉ាត់)មើលឃើញទារុណកម្មខ្លះ(នៅលើលោកិយ) ដែលយើងសន្យាចំពោះពួកគេ ឬយើងនឹងឱ្យអ្នកស្លាប់(មុនឃើញ ទារុណកម្មនោះ)ក៏ដោយ ក៏កន្លែងវិលត្រឡប់របស់ពួកគេឆ្ពោះមក កាន់យើងដដែល។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ជូនបណ្ដាអ្នកនាំសារ មុនអ្នក(មូហាំម៉ាត់)។ ក្នុងចំណោមពួកគេមានអ្នកខ្លះយើងបាន និទានប្រាប់អ្នក និងក្នុងចំណោមពួកគេទៀតមានអ្នកខ្លះយើងមិន បាននិទានប្រាប់អ្នកទេ។ ហើយចំពោះអ្នកនាំសារមិនបាននាំមកនូវ ភស្ដុតាងណាមួយឡើយ លើកលែងតែមានការអនុញ្ញាតរបស់ អល់ឡោះ។ ហើយនៅពេលដែលបទបញ្ជា(ទារុណកម្ម)របស់ អល់ឡោះបានមកដល់នោះ គឺត្រូវបានគេសមេ្រចដោយយុត្ដិធម៌ ហើយពេលនោះពួកដែលអនុវត្ដតាមប្រការមិនពិតបានខាតបង់។

អល់ឡោះជាអ្នកដែលបានបង្កើតសត្វពាហនៈសម្រាប់ ពួកអ្នក ពួកវាមួយចំនួនសម្រាប់ឱ្យពួកអ្នកជិះ ហើយពួកវាមួយ ចំនួនទៀតពួកអ្នកអាចបរិភោគបាន។

ហើយចំពោះវាគឺមានប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់ពួកអ្នក និងដើម្បីឱ្យពួកអ្នកទៅដល់គោលដៅដោយសារវាតាមតម្រូវការ ដែលមាននៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកអ្នក។ ហើយពួកអ្នកត្រូវគេដឹកជញ្ជូន នៅលើវា និងនៅលើសំពៅ។

ហើយទ្រង់បង្ហាញឱ្យពួកអ្នកឃើញនូវភស្ដុតាងជាច្រើន របស់ទ្រង់ ដូចេ្នះតើភស្ដុតាងរបស់អល់ឡោះណាមួយដែលពួកអ្នក ប្រឆាំងនោះ?

តើពួកគេ(អារ៉ាប់ម៉ាក្កះ)មិនបានធ្វើដំណើរនៅលើផែនដី និងពិនិត្យមើលទេឬ តើលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួក(ក្រុមអាដ និង សាមូដ)ដែលមុនពួកគេនោះយ៉ាងដូចមេ្ដចដែរ? ពួកគេមានចំនួន ច្រើន និងមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា ហើយនិងបានបន្សល់ទុកកេរដំណែល នៅលើផែនដីច្រើនជាងពួកគេ(អារ៉ាប់ម៉ាក្កះ)ទៅទៀតតែអ្វីដែល ពួកគេធ្លាប់ប្រឹងប្រែងរកនោះគ្មានប្រយោជន៍សម្រាប់ពួកគេឡើយ។

ហើយនៅពេលដែលបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេបាននាំ ភស្ដុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ជាច្រើនមកឱ្យពួកគេ ពួកគេបែរជា សប្បាយ(ទាំងអំនួត)នូវអ្វីដែលមាននៅជាមួយពួកគេអំពីចំណេះ ដឹង(មិនត្រឹមត្រូវ)ទៅវិញ។ ហើយអ្វី(ទារុណកម្ម)ដែលពួកគេ ធ្លាប់បានសើចចំអកចំពោះវានោះបានហ៊ុមព័ទ្ធពួកគេ។

ហើយនៅពេលដែលពួកគេបានឃើញទារុណកម្មរបស់ យើង ពួកគេក៏បាននិយាយថាៈ ពួកយើងមានជំនឿលើអល់ឡោះ តែមួយគត់ ហើយពួកយើងបានបដិសេធនឹងអ្វីដែលពួកយើងធ្លាប់ ធ្វើស្ហ៊ីរិកនឹងវា។

តែជំនឿរបស់ពួកគេមិនបានផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពួកគេឡើយ នៅពេលដែលពួកគេបានឃើញទារុណកម្មរបស់យើង។ មាគ៌ា (ច្បាប់)របស់អល់ឡោះ ពិតជាបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំទាំងឡាយ របស់ទ្រង់។ ហើយនៅពេលនោះពួកដែលប្រឆាំងបានខាតបង់។