91 - The Sun - Ash-Shams

سوگند به خورشید و روشنی آن (به هنگام چاشت).

و سوگند به ماه هنگامی‌که بعد از آن در آید.

و سوگند به روز هنگامی‌که آن (=آفتاب) را روشن (و جلوه‌گر) کند.

و سوگند به شب هنگامی‌که را بپوشاند.

و سوگند به آسمان و به آنکه آن را بنا کرد.

و سوگند به زمین و به آنکه آن را گسترانید.

و سوگند به جان (انسان) و آنکه آن را (آفرید و) نیکو گردانید.

سپس بدی‌ها و پرهیزگاری‌هایش را (به او) الهام کرد.

محققاً هرکس که نفس خود را تزکیه (و پاک) کرد، رستگار شد.

و یقیناً هرکس که آن را (با گناه) آلوده ساخت، ناامید (و زیانکار) شد.

(قوم) ثمود از روی سرکشی. (و طنیان‌شان، پیامبر‌شان را) تکذیب کردند.

آنگاه که شقی‌ترینشان (برای اقدام به جنایت) برخاست.

پس پیامبر الله (صالح) به آن‌ها گفت: «ماده شتر الله را با آبشخورش وا‌گذارید».

(ولی آن‌ها) او را تکذیب کردند، آنگاه ماده شتر را پی کردند، پس پروردگار‌شان به سبب گناهان‌شان بر سر‌شان عذاب آورد، و با خاک یکسان کرد.

و (الله) از سرانجام آن بیم ندارد.