89 - The Dawn - Al-Fajr
سوگند به صبح.
و به شب‌های ده‌گانه (ذیحجه).
و به زوج و فرد.
و سوگند به شب هنگامی‌که (حرکت می‌کند و) می‌رود.
آیا در این (چیزها) سوگندی برای صاحب خرد نیست؟!
(ای پیامبر) آیا ندیدی که پروردگارت با (قوم) عاد چه کرد؟
(همان عاد) ارم که دارای ستون‌ها (و قامت بلند) بودند.
که همانند آن در شهرها آفریده نشده بود.
و (نیز قوم) ثمود، آن‌هایی که صخره‌های سخت را از (کنار) وادی می‌تراشیدند (و برای خود خانه می‌ساختند)؟
و فرعون صاحب میخ‌ها (شکنجه‌ها و سپاه).
(همان) کسانی‌که در شهرها طغیان (و سرکشی) کردند.
پس در آن‌ها بسیار فساد به بار آوردند.
آنگاه پروردگارت تازیانه عذاب را بر آنان فرو آورد.
یقیناً پروردگار تو در کمین‌گاه است.
پس اما انسان هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و او را گرامی دارد و به او نعمت بخشد، (مغرور می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است».
و اما هنگامی‌که او را بیازماید، پس روزیش را بر او تنگ گیرد (ناامید می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است».
هرگز چنین نیست (که شما می‌پندارید)، بلکه یتیم را گرامی نمی‌دارید.
و یکدیگر را بر اطعام مستمندان ترغیب و تشویق نمی‌کنید.
و میراث را حریصانه می‌خورید (و حق دیگران را نمی‌دهید).
و مال و ثروت (دنیا) را بسیار دوست دارید.
هرگز چنین نیست (که شما گمان می‌کنید) هنگامی‌که زمین سخت درهم کوبیده شود (و هموار گردد).
و پروردگارت (برای دادرسی) بیاید و (نیز) فرشتگان صف در صف (بیانید).
و در آن روز جهنم آورده شود، در آن روز انسان متذکر می‌شود، و (اما) این تذکر چه فایده‌ای برای او دارد؟!
می‌گوید: «ای کاش (در دنیا) برای (این) زندگیم (چیزی از) پیش فرستاده بودم.
پس در آن روز هیچ کسی همانند عذاب او (= الله) عذاب نمی‌کند.
و هیچ کس همچون بند کشیدن او (= الله) کسی را بند نکشد.
«ای روح آرام یافته.
به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی‌که تو از او خوشنودی و او از تو خشنود است.
پس در زمرۀ بندگان (خاص) من در آی.
و به بهشت من وارد شو»