80 - He Frowned - `Abasa
چهره درهم کشید، و روی بر گردانید،
از این‌که (عبد الله بن ام مکتوم) نابینا به نزدش آمد.
و (ای پیامبر) چه می‌دانی شاید که او پاک می‌شد.
یا پندگیرد، و این پند به او نفع می‌داد.
اما آن کس که مجد نیازی نمود.
پس تو به او روی می‌آوری،
در حالی‌که اگر او خود را (از کفر) پاک نسازد، چیزی بر تو نیست.
اما کسی شتابان به سراغ تو می‌آید.
و او (از الله) می‌ترسد.
پس تو از او غافل می‌شوی (و به او توجه نمی‌کنی؟)
هرگز چنین نیست، بی‌گمان این (سوره) تذکر و یاد آوری است.
پس هرکس بخواهد از آن پند گیرد.
در صحیفه‌‌های پر ارزشی (ثبت) است.
بلند پایه و پاکیزه.
به دست (فرشتگان =) سفیران (وحی است).
بزرگوار و نیکوکار.
مرگ بر (این) انسان، چقدر ناسپاس است؟!
(الله) او را از چه چیز آفریده است؟
او را از نطفۀ (ناچیز) آفریده است، آنگاه او را موزون ساخت.
سپس راه را برای او آسان نمود.
آنگاه (بعد از پایان عمر) او را میراند، پس او را در قبر (پنهان) کرد.
سپس هرگاه که بخواهد او را (زیاده می‌کند و از قبر) بر می‌انگیزد.
هرگز چنین نیست، (که او می‌پندارد) او هنوز آنچه را که (الله) فرمان داده، به‌جای نیاورده است.
پس انسان باید به غذای خود بنگرد.
بی‌گمان ما آب فراوان (از آسمان) فرو ریختیم.
سپس زمین را به نیکی شکافتیم.
آنگاه در آن دانه (های فراوان) رویاندیم.
و انگور و سبزی (بسیار).
و زیتون و نخل.
و باغ‌هایی (انبوه و) پردرخت.
و (انواع) میوه و علوفه (پدید آوردیم).
(همۀ این‌ها) برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
پس هنگامی‌که (آن) صدای مهیب (قیامت) فرا رسد.
روزی‌که انسان از برادرش می‌گریزد.
و از مادرش و از پدرش.
و از زنش و فرزندانش (نیز می‌گریزد).
در آن روز هرکس را کاری است که او را به خود مشغولش دارد.
چهره‌هایی در آن روز گشاده و روشن است.
خندان و شاد است.
و چهره‌هایی در آن روز غبار آلود است.
سیاهی (و تاریکی) آن‌ها را پوشانده است.
اینان همان کافران فاجرند.