80 - Abese - `Abasa

(Peygamber) Yüzünü ekşitti ve döndü.

Kendisine âmâ geldi, diye.

Ne bilirsin, belki o temizlenecek?

Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek.

Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince,

Sen ona yöneliyorsun.

Onun temizlenmemesinden sana ne?

Ama sana can atarak gelen,

Allah'tan korkarak gelmişken,

Sen onunla ilgilenmiyorsun.

Hayır hayır, sakın. Çünkü o Kur'ân bir öğüttür.

Artık dileyen onu düşünür.

O, değerli sahifelerdedir.

Yüksek tutulan tertemiz sahifelerde.

Yazıcıların ellerindedir,

Değerli, iyi yazıcıların.

O kahrolası insan, ne nankör şey.

O yaratan onu hangi şeyden yarattı?

Bir damla sudan, onu yarattı da biçime koydu.

Sonra ona yolunu kolaylaştırdı.

Sonra onu öldürdü de kabre koydurdu.

Sonra dilediği vakit onu tekrar diriltir.

Hayır hayır, doğrusu o, hiç Allah'ın emrini tam yerine getirmedi,

Bir de o insan yiyeceğine baksın.

Biz o suyu bol bol döktük.

Sonra toprağı nasıl da yardık.

Bu suretle orada ekinler bitirdik.

Üzümler, yoncalar,

Zeytinlikler, hurmalıklar,

İri ve sık ağaçlı bahçeler,

Meyveler, çayırlar bitirdik.

Siz ve hayvanlarınız faydalansın diye.

Kulakları sağır eden o gürültü geldiğinde,

O gün kişi kaçar, kardeşinden...

Anasından, babasından..

Eşinden ve oğullarından.

Onlardan her birinin o gün başından aşan işi vardır.

Yüzler var ki, o gün parıl parıl,

Güler, sevinir.

Yüzler de var ki, o gün tozlanmış,

Onları karanlık bürümüş,

İşte onlardır kâfirler, haktan sapanlar.