All Islam Directory
1

สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน (วันกิยามะฮฺ)

2

สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร

3

และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร ?

4

พวกซะมูดและพวกอ๊าดได้ปฏิเสธวันกิยามะฮฺ

5

พวกซะมูด ถูกทำลายด้วยเสียงกำปนาทที่น่ากลัว

6

ส่วนพวกอ๊าด ถูกทำลายด้วยลมพายุที่หนาวเหน็บ และเสียงดังก้อง

7

พระองค์ทรงให้อภัยนั้นเกิดขึ้นแก่พวกเขา เจ็ดคืนกับแปดวันต่อเนื่องกัน แล้วเจ้าจะเห็นหมู่ชนนั้นนอนตายอยู่เช่นนั้นประหนึ่งต้นอินทผลัมที่กลางล้มระเนระนาด

8

แล้วเจ้าเห็นอะไรบ้างหลงเหลือสำหรับพวกเขา

9

ฟิรเอานฺและพวกก่อนหน้าเขา และพวกมุอฺตะฟิกาต (เมืองของพวกลูฏซึ่งถูกพลิกแผ่นดิน) ได้กระทำความผิด

10

พวกเขาได้ฝ่าฝืนต่อร่อซูลแห่งพระเจ้าของพวกเขา ดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเขาอย่างหนัก

11

เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้น แท้จริงเราได้บรรทุกพวกเจ้าไว้ในเรือของนูหฺ

12

เพื่อเราจักได้ทำให้มันเป็นเครื่องเตือนสติแก่พวกเจ้า และหูที่สำเหนียกจะได้จดจำมันไว้อย่างแม่นยำ

13

ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นโดยสังข์ (เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮฺ)

14

แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้นแล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง

15

ในวันนั้นวันกิยามะฮฺก็จะเกิดขึ้น

16

และชั้นฟ้าก็จะแยกออก แล้วมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบในวันนั้น

17

และมะลักก็จะปรากฏอยู่บนเวหาและ (มะลาอิกะฮฺ) จำนวนแปดท่านจะทูนบังลังก์แห่งพระเจ้าของเจ้าไว้เบื้องบนพวกเขาในวันนั้น

18

วันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดจะถูกปิดบังแก่พวกเจ้า

19

ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องขวาของเขา เขาจะกล่าวว่า มาอ่านบันทึกของฉันซิ

20

ความจริงฉันนึกทีเดียวว่า ฉันจะได้พบบัญชีของฉัน

21

แล้วเขาจะมีความเป็นอยู่อย่างสุขสำราญ

22

ในสวนสวรรค์อันสูงส่ง

23

การเด็ดผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือ

24

พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม อย่างเกษมสำราญ เพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้ในวันเวลาที่ได้ผ่านมา

25

ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องซ้ายของเขา เขาจะกล่าวว่า ฉันภาวนาที่จะไม่ให้บันทึกของฉันถูกนำมายื่น

26

และไม่รู้เสียเลยว่าบัญชีของฉันจะเป็นเช่นใด

27

โอ้ หากว่าความตายได้เกิดขึ้นเสียก็จะดี

28

ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันแก่ฉันเลย

29

อำนาจของฉันก็ได้สูญสิ้นไปจากฉันแล้ว

30

(จะมีคำบัญชาแก่มะลาอิกะฮฺว่า) จงนำเขาไป แล้วจำตรวนเสีย

31

แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก

32

แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของมันเจ็ดสิบศอก

33

แท้จริง เขามิได้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ ผู้ยิ่งใหญ่

34

และเขามิได้ส่งเสริมให้อาหารแก่คนขัดสน

35

ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้

36

และไม่มีอาหารอย่างใด นอกจากน้ำหนองที่ไหลมาจากแผลของชาวนรก

37

ไม่มีผู้ใดกินมัน นอกจากบรรดาผู้กระทำความผิด

38

เปล่าเลย ข้าขอสาบานต่อสิ่งที่พวกเจ้ามองเห็น

39

และสิ่งที่พวกเจ้ามองไม่เห็น

40

แท้จริงอัลกรุอานนั้นคือคำกล่าวของร่อซูลผู้ทรงเกียรติ

41

และมิใช่คำกล่าวของนักกวี ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าศรัทธา

42

และไม่ใช่คำกล่าวของนักพยากรณ์ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าใคร่ครวญ

43

เป็นการประทานมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก

44

และหากเขา (มุฮัมมัด) เสกสรรกล่าวคำเท็จบางคำแก่เราแล้ว

45

เราก็จะจับเขาด้วยความมั่นคง

46

แล้วเราก็จะตัดเส้นชีวิตให้ขาดไปจากเขา

47

ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเขาได้

48

และแท้จริงอัลกุรอานนั้นเป็นข้อเตือนสติแก่บรรดาผู้ยำเกรง

49

และแท้จริงเรารู้อย่างแน่นอนว่ามีบรรดาผู้ปฏิเสธอัลกุรอานในหมู่พวกเจ้า

50

และแท้จริงอัลกุรอานนั้น เป็นการเศร้าโศกเสียใจแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

51

และแท้จริงอัลกุรอานนั้นคือความจริงอันเที่ยงแท้แน่นอน

52

ดังนั้นเจ้าจงให้ความบริสุทธิ์ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่