ห้องสมุดอิสลามทั้งหมด

37 - Those who set the Ranks - Aş-Şāffāt

:1

ขอสาบานด้วย (มะลาอิกะฮฺ) ผู้เข้าแถวตามลำดับ

:2

และ (มะลาอิกะฮฺ) ผู้ควบคุมอย่างรัดกุม

:3

และ (มะลาอิกะฮฺ) ผู้อ่านขัอตักเตือน

:4

แท้จริง พระเจ้าของพวกเจ้านั้นทรงเอกะอย่างแน่นอน

:5

พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง และพระเจ้าแห่งทิศทางตะวันออก

:6

แท้จริง เราได้ประดับท้องฟ้าแห่งโลกดุนยาอย่างสวยงามด้วยดวงดาวทั้งหลาย

:7

และเพื่อป้องกันจากชัยฏอนมารร้ายทุกตัวที่ดื้อรั้นพยศ

:8

พวกมันจะไม่สามารถรับฟัง (จากมะลาอิกะฮฺผู้อยู่) ในชั้นฟ้าชั้นสูงได้ และพวกมันจะถูกขว้างจากทุกๆ ด้าน

:9

ถูกขับไล่ใสส่งออกมา และสำหรับพวกมันนั้นจะได้รับการลงโทษอย่างต่อเนื่อง

:10

เว้นแต่ตัวใดที่มันฉกฉวยเอาไปได้แม้แต่ครั้งเดียว ก็จะมีเปลวเพลิงอันโชติช่วงไล่ติดตามมันไป

:11

เจ้าจงถามพวกเขา (บรรดาผู้ปฏิเสธการฟื้นคืนชีพ) ซิว่า พวกเขามีความแข็งแกร่งยิ่งในสิ่งที่ถูกสร้างมากระนั้นหรือ ? หรือว่าสิ่งที่เราได้สร้างมันมา แท้จริงเราได้สร้างพวกเขามาจากดินเหนียว

:12

แต่เจ้าคงแปลกใจ ขณะที่พวกเขาเยาะเย้ย

:13

และเมื่อพวกเขาถูกเตือนให้รำลึกพวกเขาก็จะไม่ยอมรับข้อตักเตือน

:14

และเมื่อพวกเขามองเห็นสิ่งปาฏิหาริย์พวกเขาก็ชักชวนกันเยาะเย้ย

:15

และพวกเขากล่าวว่า “นี่มิใช่อื่นใดเลย นอกจากเล่ห์กลอย่างชัดแจ้ง”

:16

เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูก เราจะถูกให้ฟื้นคืนชีพอีกแน่ละหรือ ?

:17

แล้วบรรพบุรุษของพวกเรารุ่นก่อน ๆ นั้นด้วยหรือ ?

:18

จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด “ใช่แล้ว และพวกเจ้าจะเป็นผู้อับอายขายหน้าอีกด้วย”

:19

ความจริงมันเป็นเพียงเสียงแผดตะโกนก้องเพียงครั้งเดียว แล้วพวกเขาจะจ้องมอง

:20

แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า “โอ้ความหายนะแก่เรา นี่คือวันแห่งการตอบแทน”

:21

(มะลาอิกะฮฺจะตอบว่า) “นี่คือวันแห่งการชี้ขาดตัดสิน ซึ่งพวกท่านเคยปฏิเสธมัน”

:22

จงรวบรวมบรรดาผู้อธรรม และบรรดาสหายของพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะ

:23

อื่นจากอัลลอฮฺ แล้วจงแนะนำทางแก่พวกเขาไปสู่ทางแห่งนรก

:24

และจงยับยั้งพวกเขาไว้ เพราะพวกเขาจะต้องถูกสอบสวน

:25

(จะมีเสียงถามขึ้นว่า) “เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า ทำไมจึงไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

:26

แต่ว่าพวกเขาในวันนั้น เป็นผู้ยอมจำนนโดยสิ้นเชิง

:27

และบางคนในหมู่พวกเขาจะหันมาหากัน ไต่ถามซึ่งกันและกัน

:28

พวกเขากล่าวว่า “แท้จริงพวกท่านเคยเข้ามาหาเราทางด้านขวา”

:29

พวกเขา (หัวหน้า) กล่าวว่า “เปล่าดอก ! พวกท่านต่างหากที่ไม่ยอมศรัทธา”

:30

และเราไม่มีอำนาจใด ๆ เหนือพวกท่าน แต่ว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนที่ดื้อรั้นต่างหาก

:31

ดังนั้น พระดำรัสของพระเจ้าของเราจึงคู่ควรแก่เราแล้วแท้จริงเรานั้นเป็นผู้ต้องลิ้มรสอย่างแน่นอน

:32

เราได้แนะนำพวกท่านให้หลงผิดทั้ง ๆที่ความจริงพวกเราก็หลงผิดอยู่แล้ว

:33

แท้จริง พวกเขาในวันนั้นย่อมมีส่วนแบ่งร่วมกันในการได้รับโทษ

:34

แท้จริงเช่นนั้นแหละ เราได้ปฏิบัติต่อบรรดาผู้มีความผิด

:35

เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ พวกเขาก็หยิ่งผยอง

:36

และพวกเขาจะกล่าวว่า “จะให้เราทอดทิ้งพระเจ้าต่าง ๆ ของพวกเราเพื่อนักกวีบ้า คนหนึ่งกระนั้นหรือ? “

:37

เปล่าดอก ! เขา (มุฮัมมัด) ได้นำสัจธรรมมา และเพื่อยืนยันบรรดาร่อซูลต่างหาก

:38

แท้จริง พวกเจ้าจะต้องลิ้มรสการลงโทษอันเจ็บปวดอย่างแน่นอน

:39

และพวกเจ้าจะไม่ได้รับการตอบแทนอื่นใด นอกจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำเอาไว้

:40

เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์

:41

ชนเหล่านั้น สำหรับพวกเขาจะได้รับปัจจัยยังชีพที่แน่นอน

:42

ผลไม้หลากชนิด และพวกเขาก็ได้รับเกียรติ

:43

ในสวนสวรรค์หลากหลายอันรื่นรมย์

:44

อยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน

:45

คนรับใช้จะวนเวียนรอบตัวพวกเขาพร้อมด้วยแก้ว (เหล้า) ที่มาจากลำธาร

:46

(เหล้านั้น) ขาวบริสุทธิ์ อร่อยแก่บรรดาผู้ดื่ม

:47

ในนั้นจะไม่ทำให้ปวดมึนศีรษะ และพวกเขาก็จะไม่มึนเมาจากมัน

:48

และ ณ ที่พวกเขานั้นมีบรรดาหญิงบริสุทธิ์ ผู้ลดสายตาลงต่ำ มีดวงตาโตสวย

:49

เสมือนหนึ่งพวกนางเป็นไข่ถูกหุ้มเปลือกเอาไว้

:50

แล้ว (ชาวสวรรค์เหล่านั้น) บางคนในหมู่บ้านพวกเขาจะเข้ามาหากัน ไต่ถาม (ทุกข์สุข) ซึ่งกันและกัน

:51

คนหนึ่งในหมู่บ้านพวกเขาก็กล่าวขึ้นว่า “แท้จริง ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง”

:52

“เขาเคยกล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้เชื่อมั่น (ในวันปรโลก) จริงหรือ ?

:53

เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูก เราจะถูกตอบแทนจริงหรือ? “

:54

เขา (ชาวสวรรค์) กล่าว (แก่เพื่อน ๆ ของเขา) ว่า “พวกท่านอยากจะมองดูไหมเล่า? “

:55

ครั้นเมื่อเขามองลงไป ก็เห็น (เพื่อนของเขา) อยู่ท่ามกลางไฟที่ลุกโชติช่วง

:56

เขาจึงกล่าวขึ้นว่า “ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ท่านเกือบทำให้ฉันพังพินาศ”

:57

“และหากมิใช่ความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของฉันแล้ว ฉันจะต้องอยู่ในหมู่ผู้ถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน”

:58

“ดังนั้น เราจะไม่ตาย

:59

เว้นแต่การตายของเราครั้งแรกและเราจะไม่ถูกลงโทษ กระนั้นหรือ ?

:60

แท้จริง นี่คือความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

:61

เพื่อเยี่ยง (การตอบแทน) นี้ บรรดาผู้ต่อสู้ดิ้นรนจงต่อสู้ต่อไปเถิด

:62

นั่นเป็นการต้อนรับที่ดีกว่า หรือว่าต้นซักกูม

:63

แท้จริง เราได้จัดทำไว้เป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้อธรรม

:64

แท้จริง มันเป็นต้นไม้ที่เอาออกมาจากก้นบึ้งของนรกที่มีไฟลุกโชติช่วง

:65

ผลของมันคล้ายกับหัวของชัยฏอน

:66

แล้วพวกเขาจะกินมัน และพวกเขาจะเติมมันให้เต็มท้อง

:67

แล้วนอกจากนั้น พวกเขาจะได้น้ำดื่มที่ผสมจากน้ำเดือด

:68

แล้วแท้จริงทางกลับของพวกเขานั้นย่อมไปสู่ไฟที่ลุกโชติช่วงอย่างแน่นอน

:69

แท้จริงพวกเขาพบบรรพบุรุษของพวกเขาอยู่ในการหลงผิด

:70

แล้วพวกเขาก็ยังรีบเร่งเจริญรอยตามพวกเขา

:71

และโดยแน่นอน ส่วนมากของชนรุ่นก่อนหน้าพวกเขาได้หลงผิด

:72

และโดยแน่นอน เราได้ส่งผู้ตักเตือนไปในหมู่พวกเขา

:73

ดังนั้นเจ้าจงดูเถิดว่า ผลสุดท้ายของพวกที่ถูกเตือนนั้นเป็นอย่างไร ?

:74

เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์

:75

และโดยแน่นอนนูหฺได้ร้องขอเราดังนั้นผู้ตอบสนองช่างประเสริฐเสียนี่กระไร

:76

และเราได้ช่วยเขาและชุมชนของเขาให้พ้นจากทุกข์ภัยอันมหันต์

:77

และเราได้ให้ลูกหลานของเขายังคงมีชีวิตเหลืออยู่

:78

และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ

:79

ความศานติจงมีแด่นูหฺในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย

:80

แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

:81

แท้จริง เขา(นูหฺ) อยู่ในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา

:82

แล้วเราได้ให้พวกอื่นจมน้ำตาย

:83

และแท้จริง ผู้ที่ดำเนินตามแนวทางของเขานั้น คืออิบรอฮีม

:84

เมื่อเขาได้เข้าหาพระเจ้าของเขาด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์

:85

เมื่อเขาได้กล่าวแก่บิดาของเขาและหมู่ชนของเขาว่า “พวกท่านเคารพภักดีอะไรกัน? “

:86

“เพื่อความเท็จกระนั้นหรือ ที่พวกท่านปรารถนาพระเจ้าอื่นจากอัลลอฮฺ ?”

:87

“ดังนั้น ความนึกคิดของพวกท่านที่มีต่อพระเจ้าแห่งสากลโลกจะเป็นอย่างไร ?”

:88

เขา (อิบรอฮีม) จึงจ้องมองไปยังดวงดาวทั้งหลาย

:89

แล้วเขาก็กล่าวขึ้นว่า “แท้จริงฉันไม่สบายจริง ๆ “

:90

ดังนั้น พวกเขาจึงหันหลังให้เขาและกลับออกไป

:91

แล้วอิบรอฮีมก็บ่ายหน้าไปยังเจว็ดต่าง ๆ ของพวกเขา แล้วพูดว่า “พวกเจ้าไม่กิน (อาหารเหล่านี้) บ้างหรือ ?

:92

“ทำไมพวกเจ้าจึงไม่พูดเล่า ?”

:93

แล้วเขาก็หันไปตีพวกมันด้วยมือขวา (ซึ่งถือขวานอยู่)

:94

แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งมาหาเขา

:95

อิบรอฮีมจึงกล่าวว่า “พวกท่านเคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านแกะสลัก (มัน) กระนั้นหรือ ?

:96

“ทั้ง ๆ ที่อัลลอฮฺทรงสร้างพวกท่านและสิ่งที่พวกท่านประดิษฐ์มันขึ้นมา”

:97

พวกเขากล่าวว่า “จงสร้างสถานที่แห่งหนึ่ง (เตาเผา) สำหรับเขา แล้วโยนเขาไปในไฟที่ลุกโชน”

:98

ดังนั้น พวกเขาต้องการวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาต่ำต้อย

:99

และอิบรอฮีมกล่าวว่า “ฉันจะไปหาพระเจ้าของฉัน แน่นอนพระองค์จะทรงแนะทางให้แก่ฉัน

:100

“ข้าแต่พรเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงประทานบุตรที่มาจากหมู่คนดีให้แก่ข้าพระองค์ด้วย”

:101

ดังนั้น เราจึงแจ้งข่าวดีแก่เขา (ว่าจะได้) ลูกคนหนึ่ง ที่มีความอดทนขันติ (คือ อิสมาอีล)

:102

ครั้นเมื่อเขา (อิสมาอีล) เติบโตขึ้นไปไหนมาไหนกับเขา (อิบรอฮีม) ได้แล้ว อิบรอฮีมได้กล่าวขึ้นว่า “โอ้ลูกเอ๋ย ! แท้จริงพ่อได้เห็นในขณะฝันว่า พ่อได้เชือดเจ้า จงคิดดูซิว่าเจ้าจะเห็นเป็นอย่างไร? “ เขากล่าวว่า “โอ่พ่อจ๋า! พ่อจงปฏิบัติตามที่พ่อได้ถูกบัญชามาเถิด หากอัลลอฮฺทรงประสงค์ พ่อจะเห็นฉันว่า ฉันอยู่ในหมู่ผู้มีความอดทน”

:103

ครั้นเมื่อทั้งสอง (พ่อและลูก) ได้ยอมมอบตน (แด่อัลลอฮฺ) อิบรอฮีมได้ให้อีสมาอีลคว่ำหน้าลงกับพื้น

:104

และเราได้เรียกเขาว่า “โอ้ อิบรอฮีม” เอ๋ย!

:105

“แน่นอน เจ้าได้ปฏิบัติถูกต้องตามฝันแล้ว” แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

:106

แท้จริง นั่นคือ การทดสอบที่ชัดแจ้งแน่นอน

:107

และเราได้ให้ค่าไถ่ตัวเขาด้วยสัตว์เชือดพลีอันใหญ่หลวง

:108

และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ

:109

ศานติจงมีแต่อิบรอฮีม

:110

เช่นนั้นแหละ เราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

:111

แท้จริง เขา (อิบรอฮีม) เป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา

:112

เราได้แจ้งข่าวดีแก่เขาว่า จะได้ (ลูกคนหนึ่ง) อิสฮาก เป็นนะบี (จะเป็นหนึ่ง) ในหมู่คนดีทั้งหลาย

:113

และเราได้ให้ความจำเริญแก่เขาและแก่อิสฮาก และในหมู่ลูกหลานของเขาทั้งสองนั้นมีผู้ทำความดีและมีผู้อธรรมแก่ตัวของเขาเองอย่างชัดแจ้ง

:114

และโดยแน่นอน เราได้ให้ความโปรดปรานแก่มูซาและฮารูณ

:115

และเราได้ช่วยเขาทั้งสองและหมู่ชนของเขาทั้งสอง ให้พ้นจากความเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวง

:116

และเราได้ช่วยเหลือพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นผู้มีชัยชนะ

:117

และเราได้ประทานคัมภีร์แก่เขาทั้งสองซึ่งสมบูรณ์ชัดเจน (เตารอฮฺ)

:118

และเราได้แนะนำเขาทั้งสองสู่แนวทางที่เที่ยงตรง

:119

และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาทั้งสองในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ

:120

ศานติจงมีแด่มูซาและฮารูณ

:121

แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

:122

แท้จริง เขาทั้งสองเป็นปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา

:123

และแท้จริง อิลยาสนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดาร่อซูล

:124

เมื่อเขากล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า “พวกท่านไม่ยำเกรงอัลลอฮฺหรือ?

:125

“พวกท่านเคารพสักการะบะอฺลฺ (เจว็ด)

:126

“อัลลอฮฺคือพระเจ้าของพวกท่านและพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกท่านแต่เก่าก่อน”

:127

ดังนั้น พวกเขาจะถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน

:128

นอกจากปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้บริสุทธิ์ใจ

:129

และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ

:130

ศานติจงมีแด่วงศ์วานของยาซีน

:131

แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

:132

แท้จริง เขาเป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา

:133

และแท้จริง ลูฏนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดาร่อซูล

:134

เมื่อเราได้ช่วยเขาและพรรคพวกของเขาทั้งหมดให้รอดพ้น

:135

นอกจากหญิงแก่คนหนึ่งเหลืออยู่ในหมู่ผู้รั้งท้าย

:136

แล้วเราได้ทำลายล้างคนอื่น ๆ ทั้งหมด

:137

และแท้จริง พวกเจ้าจะต้องเดินผ่าน (ไปมา) สถานที่ของพวกเขาในยามเช้า

:138

และยามค่ำคืน ดังนั้น แล้วพวกเจ้าจะไม่พิจารณาดูดอกหรือ?

:139

และแท้จริง ยูนุสนั้นอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งมาเป็นร่อซูล

:140

จงรำลึก ขณะที่เขาได้หนีไปยังเรือที่บรรทุกผู้คนเต็มเพียบ

:141

ดังนั้น ยูนุสได้เข้าร่วมจับฉลาก แล้วเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้ถูกพิชิต (แพ้ในการจับฉลาก)

:142

แล้วปลาตัวใหญ่ได้กลืนเขา และเขาสมควรที่จะถูกตำหนิ

:143

หากว่าเขามิได้เป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้แซ่ซ้องสดุดีแล้ว

:144

แน่นอน เขาจะอยู่ในท้องปลาจวบจนกระทั่งวันฟื้นคืนชีพ

:145

แล้วเราได้เหวี่ยงเขาขึ้นบนที่โล่งริมฝั่ง ในสภาพที่ป่วย

:146

และเราได้ให้มีต้นไม้ (พันธ์ไม้เลื้อย) น้ำเต้างอกเงยขึ้น ปกคลุมตัวเขา

:147

และเราได้ส่งเขาไปยัง (หมู่บ้านของเขา) มีจำนวนหนึ่งแสนคนหรือเกินกว่านั้น

:148

แล้วพวกเขาก็ศรัทธา ดังนั้น เราจึงปล่อยให้พวกเขามีความสุขสำราญชั่วระยะเวลาหนึ่ง

:149

ดังนั้น (มุฮัมมัด) จงถามพวกเขาซิว่า พระเจ้าของเจ้ามีบุตรหญิงหลายคน และพวกเขามีบุตรชายหลายคนกระนั้นหรือ?

:150

หรือว่าเราได้สร้างมะลาอิกะฮฺเป็นเพศหญิง โดยที่พวกเขารู้เห็นเป็นพยาน

:151

พึงทราบเถิด แท้จริงพวกเขานั้นเนื่องจากการกล่าวเท็จของพวกเขาพวกเขาจึงกล่าวว่า

:152

“อัลลอฮฺทรงให้กำเนิดบุตรชาย!” และแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้กล่าวเท็จอย่างแน่นอน

:153

อัลลอฮฺทรงเลือกบุตรหญิงแทนบุตรชายกระนั้นหรือ?

:154

เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า! ทำไมพวกเจ้าจึงตัดสินเช่นนั้น

:155

พวกเจ้ามิได้ใคร่ครวญดูบ้างหรือ?

:156

หรือว่าพวกเจ้ามีหลักฐานอันชัดแจ้ง?

:157

ดังนั้น พวกเจ้าจงนำคัมภีร์ของพวกเจ้ามาแสดง หากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง

:158

และพวกเขากล่าวอ้างความสัมพันธ์ (ทางเครือญาติ) ระหว่างพระองค์กับพวกญินและโดยแน่นอนพวกญินรู้ดีว่าแท้จริงพวกมันจะถูกนำตัวมาปรากฏต่อหน้าอัลลอฮฺ (เพื่อการลงโทษ)

:159

มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่อัลลอฮฺ จากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง

:160

เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์

:161

แน่นอน พวกเจ้าและสิ่งที่พวกเจ้าเคารพบูชานั้น

:162

พวกเจ้าไม่สามารถทำให้ผู้ใดหลงทางไปได้

:163

นอกจากผู้ที่จะเข้าไปอยู่ในไฟอันลุกโชติช่วง

:164

และไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเรา เว้นแต่เขาได้มีตำแหน่งที่ได้กำหนดไว้แล้ว

:165

และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้ที่ยืนเข้าแถวอยู่แล้ว

:166

และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้แซ่ซ้องสดุดีอัลลอฮฺ

:167

และพวกเขาเหล่านั้น (กุฟฟารมักกะฮฺ) เคยกล่าวไว้ว่า

:168

“หากว่าเรามีข้อตักเตือน (คัมภีร์) อยู่กับเรา เช่นเดียวกับหมู่ชนในสมัยก่อน ๆ”

:169

“แน่นอน เราก็จะเป็นบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์”

:170

แต่พวกเขาปฏิเสธ ไม่ศรัทธาต่ออัลกุรอาน แล้วพวกเขาก็จะได้รู้เห็น

:171

และโดยแน่นอน ลิขิตของเราได้บันทึกไว้ก่อนแล้ว แก่ปวงบ่าวของเราที่เป็นร่อซูล

:172

ว่า แน่นอน พวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือ

:173

และแท้จริง ไพร่พลของเรานั้น สำหรับพวกเขาจะเป็นผู้มีชัยชนะ

:174

ดังนั้น เจ้าจงหันเหออกจากพวกเขาชั่วระยะหนึ่ง

:175

และจงเฝ้าคอยดูพวกเขาเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง

:176

พวกเขาเร่งรีบต่อการลงโทษของเรากระนั้นหรือ?

:177

ครั้นเมื่อการลงโทษได้ลงมาที่หน้าบ้านพักของพวกเขา ยามเช้าของบรรดาผู้ถูกตักเตือนนั้นมันช่างชั่วช้าเสียนี่กระไร!

:178

และเจ้าจงหันเหออกจากพวกเขาระยะหนึ่ง

:179

และจงเฝ้าคอยดูเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง

:180

มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่พระเจ้าของเจ้าพระเจ้าแห่งอำนาจจากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง

:181

ศานติจงมีแด่บรรดาร่อซูลทั้งหลาย

:182

และบรรดาการสรรเสริญทั้งมวลเป็นของอัลลอฮฺ พระเจ้าแห่งสากลโลก