75 - The Resurrection - Al-Qiyāmah

Қасам мехӯрам ба рӯзи қиёмат

ва қасам мехӯрам ба нафси маломатгар!

Оё одамӣ мепиндорад, ки Мо устухонҳояшро гирд нахоҳем овард?

Оре, мо қодир ҳастем, ки сарангуштҳояшро баробар кунем.

Балки одамӣ мехоҳад, ки дар оянда низ ба корҳои ношоиста пардозад.

Мепурсад: «Рӯзи қиёмат чӣ вақт хоҳад буд?»

Рӯзе, ки чашмҳо хира шавад

ва моҳ тира шавад

ва офтобу моҳ дар як ҷой ҷамъ оянд.

Инсон дар он рӯз мегӯяд: «Роҳи гурез куҷост?»

Ҳаргиз паноҳгоҳе нест!

Қароргоҳи ҳама дар ин рӯз назди Парвардигори туст!

Дар ин рӯз одамиро аз ҳар чӣ пешопеш фиристода ва баъд аз худ гузоштааст, хабар медиҳанд.

Балки одамӣ худро нек мешиносад,

ҳарчанд ба забон узрҳо оварад.

Ба шитоб забон ба хондани Қуръон наҷунбон,

ки ҷамъ овардану хонданаш бар ӯҳдаи Мост,

Чун хондемаш, ту он хонданро пайравӣ кун,

Сипас баёни он бар ӯҳдаи Мост.

Оре, шумо ин ҷаҳони зудгузарро дӯст медоред

ва охиратро тарк мекунед.

Дар он рӯз рӯйҳое ҳаст зебову дурахшон,

ки сӯи Парвардигорашон назар мекунанд

ва рӯйҳое ҳаст гирифтаву турш,

ки медонад он азоби камаршикан бар ӯ фуруд ояд.

Оре, чун ҷон ба гулӯ расад

ва гуфта шавад, ки чӣ касест, ки афсун бихонад?

Ва яқин кунад, ки замони ҷудоӣ фаро расида

ва соқҳои по дар ҳам печида шаванд,

он рӯз рӯзи ронданаш ба сӯи Парвардигори туст.

На тасдиқ кардааст ва на намоз гузоридааст.

Аммо дурӯғ бароварда ва рӯй гардондааст.

Он гоҳ хиромон назди касонаш рафтааст.

Вой бар ту, пас вой бар ту!

Боз ҳам вой бар ту, пас вой бар ту!

Оё инсон мепиндорад, ки ӯро ба ҳоли худ, вогузоштаанд?

Оё ӯ нутфае аз манӣ, ки дар раҳме рехта шуда, набудааст?

Сипас лахтае хун? Он гоҳ ба андоми дурусташ биёфарид.

Ва онҳоро ду синф кард: нару мода.

Оё Худованд қодир нест, ки мурдагонро зинда созад?