1
Вой бар ҳар ғайбаткунандаи айбҷӯе,
2
он ки моле ҷамъ кард ва ҳисоби он нигаҳ дошт.
3
Мепиндорад, ки дороияш ҷовидонаш гардонад.
4
На чунин аст! ки Ӯро дар ҳутамаҳ андозанд.
5
Ва ту чӣ донӣ, ки ҳутамаҳ чист?
6
Оташи афрӯхтаи Худост,
7
ки бар дилҳо ғалаба меёбад.
8
Он оташ аз ҳар сӯ дар миёнашон гирифтааст,
9
дар сутунҳои дарози оташӣ дароварда шудааст.