44 - The Smoke - Ad-Dukhān
حم. (مفهوم این دو حرف به الله معلوم است).
قسم به این کتاب واضح و بیانگر (حق و باطل).
بدون شک ما آن را در شبی بابرکت و خجسته نازل کردیم و ما همیشه بیم دهنده بودیم.
(چون) هر کار مهم و حکیمانه در آن (شب مبارک) بیان و مقرر می‌گردد.
امری است از سوی ما،. بی‌گمان ما فرستنده بودیم.
(این کار) رحمت بزرگ از سوی پروردگارت است، البته او شنوای داناست.
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین کننده هستید (پس ایمان آورید).
هیچ معبودی به حق جز او نیست و اوست که زنده می‌کند و می‌میراند و پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.
بلکه آنان در شک (عمیق) بازی می‌کنند.
پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکار را با خود می‌آورد.
مردم را فرا می‌گیرد، این است عذاب دردناک.
(مردم می‌گویند:) ای پروردگار ما! عذاب را از ما دور کن، همانا ما ایمان آرندگانیم.
این پند برای آنان چه سود؟ در حالیکه پیغمبر روشنگر (حق) نزد آنان آمده بود.
باز از وی روی گرداندند و گفتند: او دیوانۀ آموخته شده است.
البته ما برای مدتی اندک برطرف کنندۀ عذاب هستیم (لیکن) شما باز (به شرک خود) رجوع کننده‌اید.
روزی که به گرفتن سخت (شما را) بگیریم، البته ما انتقام گیرنده‌ایم.
و بدون شک ما پیش از ایشان قوم فرعون را آزمودیم در حالیکه پیغمبر بزرگوار نزدشان آمد.
(با این پیغام) که بندگان الله (بنی اسرائیل) را به من بسپارید، يقينا من برایتان پیغمبر امین هستم.
و (اینکه) بر الله برتری نجویید (همانا) من برای شما دلیل آشکار می‌آورم.
و البته من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا سنگسار کنید.
و اگر به من ایمان نمی‌آورید، پس از من کناره‌گیری کنید.
پس او (پیغمبر) پروردگار خود را به دعا خواند که يقينا آنها قوم مجرم‌اند.
(به او گفتیم:) پس بندگانم را شبانه ببر (و بدانید که) حتما شما تعقیب می‌شوید.
و بحر را آرام رها کن، زیرا ایشان لشکری‌اند غرق شده‌گان.
(پس از غرق شدن) چه باغها و چشمه‌های بسیاری را گذاشتند.
و چه کشتزارها و جایگاهی عالی (را بجا گذاشتند).
و چه نعمتی که در آن شاد و خرم بودند.
این طور (شد) و ما همه‌ای این نعمت‌ها را (از آنها گرفتیم و) به قوم دیگری دادیم.
پس نه آسمان بر (حال) آنها گریست و نه زمین. و نه از مهلت داده شدگان بودند.
و البته ما بنی اسراییل را از عذاب اهانت آمیز نجات دادیم.
از فرعون که او سرکش و از اسرافکاران بود.
و همانا ما بنی اسرائیل را عالمانه برگزیدیم و بر جهانیان (هم عصر شان) برتری دادیم.
و از نشانه‌هایی به آنان دادیم که در آن آزمایش آشکار بود.
البته این (مشرکان) می‌گویند.
غیر از این مرگ اول ما (زندگی دیگر) نیست و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد.
پس اگر (شما پیغمبران) راستگو هستید، پدران (مردۀ) ما را بیاورید.
آیا آنان (مشرکان مکه) بهترند یا قوم «تُبّع»؟ و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را به خاطر اینکه قوم مجرم بودند، نابود کردیم
ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را که در میان آن دو است بیهوده و بی‌هدف نیافریدیم.
ما آن دو را جز به حق نیافریدیم لیکن بیشترشان نمی‌دانند.
البته روز فیصله (میان توحید و شرک) وعده‌گاه همۀ آنهاست.
روزی که هیچ دوستی از دوستی (دیگر) چیزی را دفع نکند و آنان مدد نمی‌شوند.
به جز کسی که الله بر او رحم کند، چون او (الله) غالب مهربان است.
البته درخت زقوم.
غذای گنهگاران است.
مانند مس گداخته شده در شکم‌ها می‌جوشد.
چون جوشیدن آب گرم.
(به مأموران دوزخ دستور داده می‌شود) او را بگیرید پس وی را به سختی به‌سوی قعر دوزخ بکشانید.
باز بر بالای سرش از عذاب آب جوشیده بریزید.
(به او گفته شود: عذاب را) بچش، چون تو بسیار عزت مند و (گرامی) و بزرگوار هستی.
این همان چیزی است که همیشه دربارۀ آن شک و تردید داشتید.
البته پرهیزگاران در جایگاه امن و امانی هستند.
در (میان) باغها و (در کنار) چشمه سارها.
لباس‌هایی از ابریشم نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر نشسته‌اند.
این چنین (است مقام پرهیزگاران) و حورهای گشاده چشم را همسر آنان قرار می‌دهیم.
آنان در آنجا هر میوه‌ای را (که بخواهند) با آسودگی می‌طلبند.
در جنت مرگ را نچشند، به جز مرگ نخستین را که (قبلا) چشیده بودند و الله آنان را از عذاب دوزخ حفظ نموده است.
(این همه) فضل و بخششی است از سوی پروردگار تو، این همان کامیابی بزرگ است.
جز این نیست که ما قرآن را با زبان تو آسان کردیم تا شاید پند گیرند.
پس منتظر باش که آنان (نیز) منتظرند.