All Islam Directory
1

قسم به فرشته‌های صف بسته در صفهایی منظم

2

قسم به آن فرشته‌هایی که (شیاطین را) سخت می‌رانند.

3

قسم به آن گروه فرشته‌ها که ذكر الله (قرآن) را تلاوت می‌کنند.

4

بی‌شک که معبود شما یگانه است.

5

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، و پروردگار مشرقها (و مغرب‌ها) است.

6

البته ما آسمان پایین (به شما) را به زینت ستارگان آراسته‌ایم.

7

و آن را از هر شیطان سرکش به خوبی حفظ کرده‌ایم.

8

آنان نمی‌توانند به (اسرار) عالم بالا گوش فرا دهند بلکه از هر سو به آنان (شهاب) پرتاب می‌شود.

9

تا رانده شوند. و برای آنها عذاب دائمی است.

10

مگر اینکه شیطانی به سرعت (خبری) را برباید که شعلۀ سوزنده او را دنبال (و نابود) می‌کند.

11

پس از ایشان بپرس که آیا آفرینش آنان دشوارتر است یا آفرینش چیزهایی که (در کائنات) آفریده ایم؟ بدون شک ما آنان را از گل چسپنده آفریده‌ایم.

12

بلکه تعجب می‌کنی (از انکار ایشان) و ایشان مسخره می‌کنند.

13

و چون اندرز داده شوند، عبرت نمی‌گیرند.

14

و چون معجزه‌ای را ببینند به آن تمسخر می‌کنند.

15

و گفتند: این جز جادویی آشکار نیست.

16

آیا وقتی مردیم (و تبدیل به) خاک و استخوانهای پوسیده شدیم، (دوباره) برانگیخته خواهیم شد؟

17

و آیا پدران پیشین ما نیز (زنده خواهند شد).

18

بگو: آری (همۀ شما زنده می‌شوید) در حالیکه شما ذلیل خواهید بود.

19

همانا (قیامت) یک صدای مرگبار است، پس ناگهان آنان (صحنۀ قيامت را) می‌نگرند.

20

و می‌گویند: وای بر ما این روز جزاست؟!

21

(به آنها گفته می‌شود بلی،) این همان روز جدایی (حق از باطل) است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

22

(ندا می‌آید) ظالمان را با همراهان‌شان (و) با آنچه می‌پرستیدند، جمع کنید.

23

غیر از الله (هر چه را پرستش می‌کردند) پس آنان را به راه دوزخ راهنمایی کنید.

24

و آنان را متوقف کنید زیرا که آنها مورد بازخواست قرار می‌گیرند.

25

شما را چه شده که یکدیگر را مدد نمی‌کنید؟

26

بلکه آنان امروز تسلیم‌اند.

27

و بعضی از آنان به بعضی دیگر روی کرده و از همدیگر می‌پرسند.

28

(پیروان) می‌گویند: شما بودید که با قهر و غلبه به‌سوی ما می‌آمدید.

29

(پیشوایان) گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید.

30

و ما هیچ سلطه و غلبه بر شما نداشتیم بلکه شما خود قوم سرکش بودید.

31

پس وعدۀ (عذاب) پروردگار ما بر ما لازم شد، بی‌گمان ما چشنده (طعم عذاب) خواهیم بود.

32

چون ما خود گمراه بودیم پس شما را هم گمراه کردیم.

33

پس یقینا آنها (همه) در آن روز در عذاب شریک‌اند.

34

ما این چنین با مجرمان می‌کنیم.

35

آنان چنان بودند که چون به آنان گفته می‌شد: معبود برحق جز الله (یگانه) نیست، تکبر می‌ورزیدند.

36

و می‌گفتند: آیا معبودهای خود را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه ترک گوییم؟

37

(شاعر و دیوانه نیست) بلکه حق را آورده و پیغمبران را تصدیق کرده است.

38

شما حتما عذاب دردناک را خواهید چشید.

39

و جز (در برابر) آنچه می‌کردید، سزا داده نمی‌شوید.

40

به جز بندگان مخلص الله.

41

ایشان روزی معلوم و خاص دارند.

42

(برایشان انواع) میوه‌ها است و ایشان گرامی‌اند.

43

در باغ‌های پر نعمت (بهشت).

44

بر تختها روبروی یکدیگر (نشسته اند).

45

بر آنان جامی از شراب ناب گردانیده شود.

46

که سفید رنگ و لذت بخش است برای نوشندگان.

47

نه در آن زوال عقل است و نه از نوشیدن آن مست می‌شوند.

48

و در نزدشان زنان بزرگ چشم که دیده از غیر می‌بندند خواهند بود.

49

(از شدت سفیدی) گویا آنان تخم‌های (شتر مرغ) هستند که (در زیر پروبال آن) پنهان شده‌اند.

50

پس بعضی رو به بعضی دیگر می‌کنند و از یکدیگر می‌پرسند.

51

گوینده‌ای از آنان می‌گوید: البته من همنشینی داشتم.

52

که می‌گفت: آیا تو (به روز آخرت) از باور کنندگان هستی؟

53

آیا چون بمیریم و به خاک و استخوان‌ها تبدیل شویم (دوباره زنده شده) سزا و جزا می‌بینیم؟

54

گوید: آیا شما (جنتیان) می‌توانید (از حال او) اطلاع یابید؟

55

پس خودش نگریست و او را در وسط دوزخ دید.

56

گفت: سوگند به الله نزدیک بود که مرا هلاک کنی.

57

و اگر نعمت پروردگارم نبود حتما من هم از احضار شدگان (در دوزخ) بودم.

58

(از شدت خوشی می‌گویند:) آیا ما دیگر نمی‌میریم؟!

59

مگر مرگ نخستینی که داشتیم و ما عذاب نخواهیم دید.

60

يقينا این کامیابی بزرگی است (که نصیب ما شده است).

61

برای چنین (نعمتی) عمل کنندگان باید کار کنند.

62

آیا این (نعمت جنت) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقوم.

63

بدون شک ما آن را وسیلۀ شکنجه و رنج برای ظالمان قرار داده‌ایم.

64

آن درختی است که از قعر دوزخ می‌روید.

65

خوشه‌ها و شکوفه‌های آن گویا سرهای شیاطین است.

66

آنان از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند.

67

باز بر آن آب جوشان و آلوده را می‌نوشند.

68

باز برگشت‌شان به‌سوی دوزخ است.

69

بی‌گمان آنان پدرانشان را گمراه یافتند.

70

پس (با این حال) آنان در پی پدرانشان شتابان می‌روند.

71

البته پیش از آنان اکثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.

72

و همانا ما در میانشان بیم دهندگانی فرستاده بودیم.

73

پس بنگر که عاقبت بیم داده شدگان چطور شد؟

74

به جز بندگان خالص شدۀ الله.

75

و البته نوح ما را به فریاد خواند و ما هم چه خوب پاسخ دهندگان هستیم.

76

و او و خانواده‌اش را از اندوه بزرگ نجات دادیم.

77

و تنها نسل او را باقی گذاشتیم.

78

و برای او در میان ملت‌های آینده یادگار و نام نیک به جا گذاشتیم.

79

و در میان جهانیان بر نوح سلام باد.

80

البته ما این چنین به نیکوکاران ثواب می‌دهیم.

81

به يقين او از بندگان با ایمان ما بود.

82

باز دیگران را غرق کردیم.

83

و يقينا ابراهیم از پیروان او بود.

84

وقتی که با دل سالم به پیشگاه پروردگارش آمد.

85

وقتی که به پدر و قوم خود گفت: چه چیزی را می‌پرستید؟

86

آیا به دروغ معبودهای دیگری غیر از الله را می‌خواهید؟

87

پس گمانتان در بارۀ پروردگار جهانیان چیست؟

88

پس نگاه خاصی به ستارگان کرد.

89

پس گفت: من بیمارم.

90

پس مردم از او روی گردانده برگشتند.

91

پس شتابان و نهان به‌سوی معبودهایشان رفت و (مسخره کنان) گفت: آیا نمی‌خورید؟

92

شما را چه شده است که حرف نمی‌زنید؟

93

پس با دست راست بر آنها ضربۀ محکم وارد کرد.

94

پس مردم شتابان به‌سوی او روی آوردند.

95

(ابراهیم) گفت: آیا چیزهایی را می‌پرستید که خودتان می‌تراشید؟

96

حال آنکه الله شما و آنچه را که انجام می‌دهید آفریده است.

97

گفتند: برای او چهار دیوار بزرگی (مانند کوره) بسازید و او را در آتش بیاندازید.

98

پس خواستند برای (نابودی) ابراهیم نیرنگ ورزند، ولی ما آنان را پست و مغلوب قرار دادیم.

99

و ابراهیم گفت: البته من به‌سوی پروردگارم می‌روم، او مرا راهنمایی خواهد کرد.

100

پروردگارم! به من (فرزندی) از صالحان عطا کن.

101

پس او را به پسری بردبار مژده دادیم.

102

وقتیکه (فرزندش) در کار و کوشش به سنی رسید که می‌توانست با او بایستد، (پدر) گفت: فرزندم! من در خواب دیده‌ام که من تو را ذبح می‌کنم، پس بنگر که چه می‌بینی و نظرت چیست؟ (فرزند) گفت: ای پدر! آنچه را مأمور شده‌ای انجام ده اگر الله بخواهد مرا از صابران خواهی یافت.

103

پس چون (پدر و پسر) هردو (به امر الله) گردن نهادند و (ابراهيم) فرزندش را به پیشانی بر زمین خواباند.

104

و او را ندا کردیم که ای ابراهیم!

105

حقا که خواب (خود) را راست گرداندی البته ما این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.

106

بی‌گمان این یک آزمون آشکار بود.

107

و ما قربانی بزرگ و ارزشمندی را فدای او کردیم.

108

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

109

درود و سلام بر ابراهیم.

110

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

111

چون او از بندگان با ایمان ما بود.

112

و او را به (تولد) اسحاق که پیغمبر و از جملۀ شایستگان بود، مژده دادیم.

113

و بر او و اسحاق خیر و برکت عطا کردیم. و از نسل آن دو (بعضی) نیکو کار و (بعضی) آشکارا بر خود ظالم بودند.

114

و البته بر موسی و هارون منت نهادیم.

115

و هردوی آنان و قومشان را از مصیبت بزرگ نجات دادیم.

116

و آنان را مدد کردیم، پس ایشان بودند که غالب شدند.

117

و به آن دو کتاب واضح و روشنگر دادیم.

118

و آن دو را به راه راست هدایت کردیم.

119

برای آن دو در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

120

سلام بر موسی و هارون.

121

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

122

چون آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.

123

و البته الياس (هم) از پیغمبران بود.

124

وقتی که به قومش گفت: آیا (از الله) نمی‌ترسید؟

125

آیا بت بعل را به دعا می‌خوانید و بهترینِ آفرینندگان را می‌گذارید؟

126

الله را، که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

127

پس او را تکذیب کردند. پس بدون شک آنان (در دوزخ) احضار خواهند شد.

128

مگر بندگان مخلص الله.

129

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

130

سلام بر الياس.

131

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

132

چون او از بندگان مؤمن ما بود.

133

و يقينا لوط از پیغمبران بود.

134

(یادآور شو) وقتی را که او و خانواده‌اش، همگی را نجات دادیم.

135

به جز پیرزنی که از باقی ماندگان بود.

136

باز دیگران را هلاک کردیم.

137

و البته شما صبحگاهان بر سرزمین ایشان عبور می‌کنید.

138

و نیز گاهی در شب عبور می‌کنید، آیا نمی‌فهمید؟

139

و البته يونس از پیغمبران بود.

140

وقتی که به‌سوی کشتی پر از مردم پناه برد.

141

پس در قرعه کشی شرکت کرد و از بازندگان شد.

142

پس ماهی او را بلعید، در حالیکه خود را سرزنش می‌کرد.

143

پس اگر او از تسبیح گویان نبود.

144

به يقين در شکمش تا روزی که (مردم) برانگیخته می‌شوند باقی می‌ماند.

145

پس در حالیکه خسته و بیمار بود او را به سرزمین خشک (و خالی از گیاه) انداختیم.

146

و بر او درختی از (نوع) کدو رویانیدیم.

147

و او را به‌سوی یکصد هزار نفر یا بیشتر فرستادیم.

148

پس ایمان آوردند پس آنان را تا مدتی معین بهره مند ساختیم.

149

پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگارت و پسران برای آنان است؟

150

یا ما فرشتگان را اناث آفریدیم و آنان حاضر بودند؟

151

آگاه باشید! آنان از روی دروغ و تهمت (چنین( می‌گویند.

152

الله فرزند زاده است! و البته ایشان دروغگویند.

153

آیا الله دختران را بر پسران ترجیح داده است؟

154

شما را چه شده است، چگونه حکم و فیصله می‌کنید؟

155

آیا عبرت نمی‌گیرید؟

156

آیا برای شما دلیل آشکار است؟

157

اگر راست می‌گویید کتاب (سند) تان را بیاورید.

158

و (کافران) بين الله و جنیان نسبتی قایل شدند، حال آنکه جنيان می‌دانند که (برای محاسبه) احضار خواهند شد.

159

الله از آنچه (او را به آن) توصیف می‌کنند پاک و منزه است.

160

به جز بندگان مخلص الله (که او را به شایستگی توصیف می‌کنند).

161

پس شما و آنچه می‌پرستید.

162

هرگز نمی‌توانید کسی را با فتنه و فساد از راه الله منحرف سازید.

163

به جز کسی که (خودش) مایل باشد که وارد دوزخ گردد.

164

(فرشتگان گویند) و کسی از ما نیست مگر آنکه جایگاه مشخصی دارد.

165

و البته ما (برای عبادت الله) به صف ایستادگانیم.

166

و البته این مائیم که تسبیح گویانیم.

167

و هرچند مشرکان می‌گفتند.

168

اگر پندی از پیشینیان در نزد ما بود.

169

به يقين ما هم از بندگان مخلص الله می‌شدیم.

170

پس به آن کفر ورزیدند و به زودی (نتیجۀ کفر خود را) خواهند دانست.

171

و البته وعدۀ نصرت ما دربارۀ بندگان فرستادۀ ما قبلا ثبت و صادر شده است.

172

البته ایشانند که مدد شدگانند.

173

و يقينا لشکر ماست که پیروزمندانند.

174

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

175

و (عناد و سرکشی) آنان را بنگر، پس به زودی خودشان هم خواهند دید.

176

پس آیا به (آمدن) عذاب ما عجله دارند؟

177

پس چون (عذاب ما) به ساحت آنان نازل شود، پس بيم داده شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت!

178

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

179

و بنگر و آنان خودشان هم به زودی خواهند دید.

180

پاک و منزه است پروردگارت، پروردگار صاحب عزت، از توصیف‌هایی که کافران (در بارۀ او) می‌کنند.

181

و سلام بر همۀ فرستادگان (الله).

182

و همه ستایش‌ها سزاوار ذاتی است که پروردگار جهانیان است.