All Islam Directory

37 - Those who set the Ranks - Aş-Şāffāt

:1

قسم به فرشته‌های صف بسته در صفهایی منظم

:2

قسم به آن فرشته‌هایی که (شیاطین را) سخت می‌رانند.

:3

قسم به آن گروه فرشته‌ها که ذكر الله (قرآن) را تلاوت می‌کنند.

:4

بی‌شک که معبود شما یگانه است.

:5

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، و پروردگار مشرقها (و مغرب‌ها) است.

:6

البته ما آسمان پایین (به شما) را به زینت ستارگان آراسته‌ایم.

:7

و آن را از هر شیطان سرکش به خوبی حفظ کرده‌ایم.

:8

آنان نمی‌توانند به (اسرار) عالم بالا گوش فرا دهند بلکه از هر سو به آنان (شهاب) پرتاب می‌شود.

:9

تا رانده شوند. و برای آنها عذاب دائمی است.

:10

مگر اینکه شیطانی به سرعت (خبری) را برباید که شعلۀ سوزنده او را دنبال (و نابود) می‌کند.

:11

پس از ایشان بپرس که آیا آفرینش آنان دشوارتر است یا آفرینش چیزهایی که (در کائنات) آفریده ایم؟ بدون شک ما آنان را از گل چسپنده آفریده‌ایم.

:12

بلکه تعجب می‌کنی (از انکار ایشان) و ایشان مسخره می‌کنند.

:13

و چون اندرز داده شوند، عبرت نمی‌گیرند.

:14

و چون معجزه‌ای را ببینند به آن تمسخر می‌کنند.

:15

و گفتند: این جز جادویی آشکار نیست.

:16

آیا وقتی مردیم (و تبدیل به) خاک و استخوانهای پوسیده شدیم، (دوباره) برانگیخته خواهیم شد؟

:17

و آیا پدران پیشین ما نیز (زنده خواهند شد).

:18

بگو: آری (همۀ شما زنده می‌شوید) در حالیکه شما ذلیل خواهید بود.

:19

همانا (قیامت) یک صدای مرگبار است، پس ناگهان آنان (صحنۀ قيامت را) می‌نگرند.

:20

و می‌گویند: وای بر ما این روز جزاست؟!

:21

(به آنها گفته می‌شود بلی،) این همان روز جدایی (حق از باطل) است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

:22

(ندا می‌آید) ظالمان را با همراهان‌شان (و) با آنچه می‌پرستیدند، جمع کنید.

:23

غیر از الله (هر چه را پرستش می‌کردند) پس آنان را به راه دوزخ راهنمایی کنید.

:24

و آنان را متوقف کنید زیرا که آنها مورد بازخواست قرار می‌گیرند.

:25

شما را چه شده که یکدیگر را مدد نمی‌کنید؟

:26

بلکه آنان امروز تسلیم‌اند.

:27

و بعضی از آنان به بعضی دیگر روی کرده و از همدیگر می‌پرسند.

:28

(پیروان) می‌گویند: شما بودید که با قهر و غلبه به‌سوی ما می‌آمدید.

:29

(پیشوایان) گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید.

:30

و ما هیچ سلطه و غلبه بر شما نداشتیم بلکه شما خود قوم سرکش بودید.

:31

پس وعدۀ (عذاب) پروردگار ما بر ما لازم شد، بی‌گمان ما چشنده (طعم عذاب) خواهیم بود.

:32

چون ما خود گمراه بودیم پس شما را هم گمراه کردیم.

:33

پس یقینا آنها (همه) در آن روز در عذاب شریک‌اند.

:34

ما این چنین با مجرمان می‌کنیم.

:35

آنان چنان بودند که چون به آنان گفته می‌شد: معبود برحق جز الله (یگانه) نیست، تکبر می‌ورزیدند.

:36

و می‌گفتند: آیا معبودهای خود را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه ترک گوییم؟

:37

(شاعر و دیوانه نیست) بلکه حق را آورده و پیغمبران را تصدیق کرده است.

:38

شما حتما عذاب دردناک را خواهید چشید.

:39

و جز (در برابر) آنچه می‌کردید، سزا داده نمی‌شوید.

:40

به جز بندگان مخلص الله.

:41

ایشان روزی معلوم و خاص دارند.

:42

(برایشان انواع) میوه‌ها است و ایشان گرامی‌اند.

:43

در باغ‌های پر نعمت (بهشت).

:44

بر تختها روبروی یکدیگر (نشسته اند).

:45

بر آنان جامی از شراب ناب گردانیده شود.

:46

که سفید رنگ و لذت بخش است برای نوشندگان.

:47

نه در آن زوال عقل است و نه از نوشیدن آن مست می‌شوند.

:48

و در نزدشان زنان بزرگ چشم که دیده از غیر می‌بندند خواهند بود.

:49

(از شدت سفیدی) گویا آنان تخم‌های (شتر مرغ) هستند که (در زیر پروبال آن) پنهان شده‌اند.

:50

پس بعضی رو به بعضی دیگر می‌کنند و از یکدیگر می‌پرسند.

:51

گوینده‌ای از آنان می‌گوید: البته من همنشینی داشتم.

:52

که می‌گفت: آیا تو (به روز آخرت) از باور کنندگان هستی؟

:53

آیا چون بمیریم و به خاک و استخوان‌ها تبدیل شویم (دوباره زنده شده) سزا و جزا می‌بینیم؟

:54

گوید: آیا شما (جنتیان) می‌توانید (از حال او) اطلاع یابید؟

:55

پس خودش نگریست و او را در وسط دوزخ دید.

:56

گفت: سوگند به الله نزدیک بود که مرا هلاک کنی.

:57

و اگر نعمت پروردگارم نبود حتما من هم از احضار شدگان (در دوزخ) بودم.

:58

(از شدت خوشی می‌گویند:) آیا ما دیگر نمی‌میریم؟!

:59

مگر مرگ نخستینی که داشتیم و ما عذاب نخواهیم دید.

:60

يقينا این کامیابی بزرگی است (که نصیب ما شده است).

:61

برای چنین (نعمتی) عمل کنندگان باید کار کنند.

:62

آیا این (نعمت جنت) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقوم.

:63

بدون شک ما آن را وسیلۀ شکنجه و رنج برای ظالمان قرار داده‌ایم.

:64

آن درختی است که از قعر دوزخ می‌روید.

:65

خوشه‌ها و شکوفه‌های آن گویا سرهای شیاطین است.

:66

آنان از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند.

:67

باز بر آن آب جوشان و آلوده را می‌نوشند.

:68

باز برگشت‌شان به‌سوی دوزخ است.

:69

بی‌گمان آنان پدرانشان را گمراه یافتند.

:70

پس (با این حال) آنان در پی پدرانشان شتابان می‌روند.

:71

البته پیش از آنان اکثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.

:72

و همانا ما در میانشان بیم دهندگانی فرستاده بودیم.

:73

پس بنگر که عاقبت بیم داده شدگان چطور شد؟

:74

به جز بندگان خالص شدۀ الله.

:75

و البته نوح ما را به فریاد خواند و ما هم چه خوب پاسخ دهندگان هستیم.

:76

و او و خانواده‌اش را از اندوه بزرگ نجات دادیم.

:77

و تنها نسل او را باقی گذاشتیم.

:78

و برای او در میان ملت‌های آینده یادگار و نام نیک به جا گذاشتیم.

:79

و در میان جهانیان بر نوح سلام باد.

:80

البته ما این چنین به نیکوکاران ثواب می‌دهیم.

:81

به يقين او از بندگان با ایمان ما بود.

:82

باز دیگران را غرق کردیم.

:83

و يقينا ابراهیم از پیروان او بود.

:84

وقتی که با دل سالم به پیشگاه پروردگارش آمد.

:85

وقتی که به پدر و قوم خود گفت: چه چیزی را می‌پرستید؟

:86

آیا به دروغ معبودهای دیگری غیر از الله را می‌خواهید؟

:87

پس گمانتان در بارۀ پروردگار جهانیان چیست؟

:88

پس نگاه خاصی به ستارگان کرد.

:89

پس گفت: من بیمارم.

:90

پس مردم از او روی گردانده برگشتند.

:91

پس شتابان و نهان به‌سوی معبودهایشان رفت و (مسخره کنان) گفت: آیا نمی‌خورید؟

:92

شما را چه شده است که حرف نمی‌زنید؟

:93

پس با دست راست بر آنها ضربۀ محکم وارد کرد.

:94

پس مردم شتابان به‌سوی او روی آوردند.

:95

(ابراهیم) گفت: آیا چیزهایی را می‌پرستید که خودتان می‌تراشید؟

:96

حال آنکه الله شما و آنچه را که انجام می‌دهید آفریده است.

:97

گفتند: برای او چهار دیوار بزرگی (مانند کوره) بسازید و او را در آتش بیاندازید.

:98

پس خواستند برای (نابودی) ابراهیم نیرنگ ورزند، ولی ما آنان را پست و مغلوب قرار دادیم.

:99

و ابراهیم گفت: البته من به‌سوی پروردگارم می‌روم، او مرا راهنمایی خواهد کرد.

:100

پروردگارم! به من (فرزندی) از صالحان عطا کن.

:101

پس او را به پسری بردبار مژده دادیم.

:102

وقتیکه (فرزندش) در کار و کوشش به سنی رسید که می‌توانست با او بایستد، (پدر) گفت: فرزندم! من در خواب دیده‌ام که من تو را ذبح می‌کنم، پس بنگر که چه می‌بینی و نظرت چیست؟ (فرزند) گفت: ای پدر! آنچه را مأمور شده‌ای انجام ده اگر الله بخواهد مرا از صابران خواهی یافت.

:103

پس چون (پدر و پسر) هردو (به امر الله) گردن نهادند و (ابراهيم) فرزندش را به پیشانی بر زمین خواباند.

:104

و او را ندا کردیم که ای ابراهیم!

:105

حقا که خواب (خود) را راست گرداندی البته ما این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.

:106

بی‌گمان این یک آزمون آشکار بود.

:107

و ما قربانی بزرگ و ارزشمندی را فدای او کردیم.

:108

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

:109

درود و سلام بر ابراهیم.

:110

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

:111

چون او از بندگان با ایمان ما بود.

:112

و او را به (تولد) اسحاق که پیغمبر و از جملۀ شایستگان بود، مژده دادیم.

:113

و بر او و اسحاق خیر و برکت عطا کردیم. و از نسل آن دو (بعضی) نیکو کار و (بعضی) آشکارا بر خود ظالم بودند.

:114

و البته بر موسی و هارون منت نهادیم.

:115

و هردوی آنان و قومشان را از مصیبت بزرگ نجات دادیم.

:116

و آنان را مدد کردیم، پس ایشان بودند که غالب شدند.

:117

و به آن دو کتاب واضح و روشنگر دادیم.

:118

و آن دو را به راه راست هدایت کردیم.

:119

برای آن دو در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

:120

سلام بر موسی و هارون.

:121

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

:122

چون آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.

:123

و البته الياس (هم) از پیغمبران بود.

:124

وقتی که به قومش گفت: آیا (از الله) نمی‌ترسید؟

:125

آیا بت بعل را به دعا می‌خوانید و بهترینِ آفرینندگان را می‌گذارید؟

:126

الله را، که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

:127

پس او را تکذیب کردند. پس بدون شک آنان (در دوزخ) احضار خواهند شد.

:128

مگر بندگان مخلص الله.

:129

و برای او در ملت‌های آینده نام نیک باقی گذاشتیم.

:130

سلام بر الياس.

:131

ما این چنین نیکوکاران را ثواب می‌دهیم.

:132

چون او از بندگان مؤمن ما بود.

:133

و يقينا لوط از پیغمبران بود.

:134

(یادآور شو) وقتی را که او و خانواده‌اش، همگی را نجات دادیم.

:135

به جز پیرزنی که از باقی ماندگان بود.

:136

باز دیگران را هلاک کردیم.

:137

و البته شما صبحگاهان بر سرزمین ایشان عبور می‌کنید.

:138

و نیز گاهی در شب عبور می‌کنید، آیا نمی‌فهمید؟

:139

و البته يونس از پیغمبران بود.

:140

وقتی که به‌سوی کشتی پر از مردم پناه برد.

:141

پس در قرعه کشی شرکت کرد و از بازندگان شد.

:142

پس ماهی او را بلعید، در حالیکه خود را سرزنش می‌کرد.

:143

پس اگر او از تسبیح گویان نبود.

:144

به يقين در شکمش تا روزی که (مردم) برانگیخته می‌شوند باقی می‌ماند.

:145

پس در حالیکه خسته و بیمار بود او را به سرزمین خشک (و خالی از گیاه) انداختیم.

:146

و بر او درختی از (نوع) کدو رویانیدیم.

:147

و او را به‌سوی یکصد هزار نفر یا بیشتر فرستادیم.

:148

پس ایمان آوردند پس آنان را تا مدتی معین بهره مند ساختیم.

:149

پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگارت و پسران برای آنان است؟

:150

یا ما فرشتگان را اناث آفریدیم و آنان حاضر بودند؟

:151

آگاه باشید! آنان از روی دروغ و تهمت (چنین( می‌گویند.

:152

الله فرزند زاده است! و البته ایشان دروغگویند.

:153

آیا الله دختران را بر پسران ترجیح داده است؟

:154

شما را چه شده است، چگونه حکم و فیصله می‌کنید؟

:155

آیا عبرت نمی‌گیرید؟

:156

آیا برای شما دلیل آشکار است؟

:157

اگر راست می‌گویید کتاب (سند) تان را بیاورید.

:158

و (کافران) بين الله و جنیان نسبتی قایل شدند، حال آنکه جنيان می‌دانند که (برای محاسبه) احضار خواهند شد.

:159

الله از آنچه (او را به آن) توصیف می‌کنند پاک و منزه است.

:160

به جز بندگان مخلص الله (که او را به شایستگی توصیف می‌کنند).

:161

پس شما و آنچه می‌پرستید.

:162

هرگز نمی‌توانید کسی را با فتنه و فساد از راه الله منحرف سازید.

:163

به جز کسی که (خودش) مایل باشد که وارد دوزخ گردد.

:164

(فرشتگان گویند) و کسی از ما نیست مگر آنکه جایگاه مشخصی دارد.

:165

و البته ما (برای عبادت الله) به صف ایستادگانیم.

:166

و البته این مائیم که تسبیح گویانیم.

:167

و هرچند مشرکان می‌گفتند.

:168

اگر پندی از پیشینیان در نزد ما بود.

:169

به يقين ما هم از بندگان مخلص الله می‌شدیم.

:170

پس به آن کفر ورزیدند و به زودی (نتیجۀ کفر خود را) خواهند دانست.

:171

و البته وعدۀ نصرت ما دربارۀ بندگان فرستادۀ ما قبلا ثبت و صادر شده است.

:172

البته ایشانند که مدد شدگانند.

:173

و يقينا لشکر ماست که پیروزمندانند.

:174

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

:175

و (عناد و سرکشی) آنان را بنگر، پس به زودی خودشان هم خواهند دید.

:176

پس آیا به (آمدن) عذاب ما عجله دارند؟

:177

پس چون (عذاب ما) به ساحت آنان نازل شود، پس بيم داده شدگان چه بامداد بدی خواهند داشت!

:178

پس از آنان تا مدتی روی بگردان.

:179

و بنگر و آنان خودشان هم به زودی خواهند دید.

:180

پاک و منزه است پروردگارت، پروردگار صاحب عزت، از توصیف‌هایی که کافران (در بارۀ او) می‌کنند.

:181

و سلام بر همۀ فرستادگان (الله).

:182

و همه ستایش‌ها سزاوار ذاتی است که پروردگار جهانیان است.