74 - The Cloaked One - Al-Muddaththir
O ty, okryty płaszczem!
Powstań i ostrzegaj!
I twego Pana wysławiaj!
I twoje szaty oczyszczaj!
Od obrzydliwości - uciekaj!
Nie obdarzaj, by otrzymać więcej!
I dla twojego Pana bądź cierpliwy!
A kiedy zadmą w trąbę,
Tego Dnia dzień będzie trudny;
Dla niewiernych - nie będzie on łatwy.
Pozostaw Mnie samego z tym, którego stworzyłem!
Ja dałem mu rozległy majątek
I synów tu obecnych.
I synów tu obecnych.
A on pożąda, abym mu dał więcej.
Otóż nie! On okazał się dla Naszych znaków oporny!
Ja nałożę na niego nieustanne cierpienie.
Oto on - pomyślał i zdecydował.
Przeto niech zginie, jak zdecydował!
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydował!
Potem on popatrzył!
Potem zmarszczył brwi i zasępił się!
Potem odwrócił się, wbił się w pychę
I powiedział: "To nic innego, jak tylko czary, które się przekazuje!
To nic innego, jak tylko słowo ludzi śmiertelnych!"
Ja narażę go na palenie się w ogniu-sakar.
A co ciebie pouczy, co to jest sakar?
On niczego nie zostawia i niczego nie oszczędza,
Palący na czarno skórę.
Nad nim czuwa dziewiętnastu.
Uczyniliśmy stróżami ognia tylko aniołów. Uczyniliśmy taką ich liczbę tylko po to, aby doświadczyć tych, którzy nie uwierzyli; aby przekonali się o prawdzie ci, którym została dana Księga; aby powiększyła się wiara tych, którzy uwierzyli; aby nie wątpili ci, którzy otrzymali Księgę, oraz wierni; aby powiedzieli ci, w których sercach tkwi choroba, oraz niewierni: "Jaki Bóg chciał dać przykład przez to?" W ten sposób Bóg prowadzi w zabłądzenie, kogo chce, i On prowadzi drogą prostą, kogo chce. Nikt nie zna wojsk twego Pana, jak tylko On. To jest tylko przypomnienie dla ludzi.
Ależ nie! Na księżyc!
I na noc, kiedy się cofa!
I na zorzę poranną, kiedy się zjawia!
Zaprawdę, on jest jednym z największych!
Jest ostrzeżeniem dla ludzi,
Dla tych spośród was, którzy chcą się posuwać naprzód lub którzy chcą się cofać.
Każda dusza jest poręką na to, co sobie zyskała
- z wyjątkiem ludzi będących po prawicy.
Oni w Ogrodach będą się nawzajem wypytywać
O grzeszników:
"Co doprowadziło was do ognia-sakar?"
Powiedzą oni: "Nie byliśmy wśród modlących się;
Nie dawaliśmy pożywienia ubogim;
Pogrążaliśmy się w daremnej dyspucie wraz z pogrążającymi się;
I uznaliśmy za kłamstwo Dzień Sądu,
- aż przyszła do nas pewność."
I nie pomoże im wstawiennictwo wstawiających się.
Cóż im się stało, że odwracają się od napomnienia,
Jak gdyby byli wystraszonymi osłami,
Które uciekają przed lwem?
A przecież każdy z nich chce, aby mu dano karty rozpostarte.
Ależ nie! Oni nie obawiają się życia ostatecznego!
Ależ nie! Zaprawdę, to jest napomnienie!
Przeto ten, kto zechce, przypomni to sobie!
Lecz oni przypomną sobie tylko, jeśli zechce Bóg. On jest godny bojaźni i On włada przebaczeniem.