نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن.

(همان) که آفرید پس درست و استوار ساخت.

و (همان) کسی‌که اندازه گیری کرد پس هدایت نمود.

و (آن) کسی‌که چراگاه را رویانید.

سپس آن را خشک و سیاه گردانید.

ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد.

مگر آنچه را که الله بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می‌داند.

و ما تو را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم.

پس اگر پند مفید باشد، پند ده.

بزودی کسی‌که (از الله) می‌ترسد، پند می‌پذیرد.

و بدبخت‌ترین (مردم) از آن دوری می‌گزیند.

(همان) کسی‌که در آتش بزرگ (جهنم) در خواهد آمد.

سپس در آن (آتش) نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند.

یقیناً کسی‌که خود را پاک (و تزکیه) کند، رستگار شد.

و (نیز کسی که) نام پروردگارش را یادکرد پس نماز گزارد.

بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می‌دهید.

در حالی‌که آخرت بهتر و پاینده‌تر است.

به راستی این (فحوا) در صحیفه‌های پیشین (نیز) بود.

صحیفه‌های ابراهیم و موسی.