20 - Ta-Ha - Ţāhā

Toha.

Senga Qur'onni badbaxt bolishing uchun nozil qilganimiz yoq.

Magar qorqqan kimsalarga eslatma bolishi uchun.

U, yerni va yuksak osmonlarni yaratgan Zotdan nozil bo`lgandir.

U — Rohman (Zoti va ulugligiga munosib ravishda) Arshga kotarildi.

Osmonlardagi narsalaru yerdagi narsalar, ularning orasidagi narsalaru yer ostidagi narsalar Unikidir.

Sen agar so`zda ovozingni yuksaltirsang ham. Bas, albatta, U sirni ham, maxfiyni ham bilguvchidir.

Alloh — Undan boshqa ibodatga sazovor iloh yoq Zotdir. Gozal ismlar Unikidir.

Senga Musoning xabari keldimi?

U, olovni korgan chogida oz ahliga: «Turib turinglar, men olovni kordim, shoyad, sizga undan chog keltirsam yoki olov boshida yol korsatuvchini topsam», dedi.

Bas, u(olov)ga kelganida, nido qilindi: «Ey Muso.

Albatta, Men O`zim sening Robbingdirman. Kavushlaringni yech. Chunki, sen muqaddas Tuvo vodiysidasan».

Men seni ixtiyor qilib oldim. Vahiy qilinadigan narsaga quloq os.

Albatta, Men Ozim Allohdirman. Mendan ozga iloh yoq. Bas, Menga ibodat qil va Meni zikr etish uchun namozni tokis ado et.

Albatta, soat (qiyomat) kelguvchidir. Har bir jon sa'yi-harakatiga yarasha jazo olishi uchun uni maxfiy tuturman.

Unga iymon keltirmaydiganlar va havoyi nafsiga ergashganlar seni hargiz undan tosmasinlar. U holda halok bolasan.

Ey Muso, qo`lingdagi nima?»

U: «Bu asoimdir, unga suyanaman, u bilan qo`ylarimga (barg) qoqib beraman va unda mening boshqa ishlarim bor», dedi.

U: «Ey Muso, uni tashla», dedi.

Bas, uni tashladi. Birdan u (aso) ilon bo`lib yura boshladi.

U zot: «Uni ol, qo`rqma. Biz uni avvalgi holiga keltiramiz.

Qolingni qoltigingga tiq, yomonliksiz oppoq bolib chiqadir. Bu boshqa bir mo`'jizadir.

Biz senga buyuk mo'jizalarimizni korsatish uchun (shunday qildik).

Sen Fir'avnga bor, chunki, u tug`yonga ketdi», dedi.

U: «Ey Robbim, mening qalbimni keng qil.

Mening ishimni oson qil.

Tilimdagi tugunni yechgin.

So`zimni anglasinlar.

Menga o`z ahlimdan bir vazir qilib ber.

Og`am Horunni.

U bilan belimni quvvatla.

Uni ishimga sherik ayla.

Senga ko`p tasbih aytishimiz uchun.

Va Seni ko`p zikr qilishimiz uchun.

Albatta, Sen Ozing bizni korib turuvchi eding», dedi.

U zot: «Ey Muso, senga so`raganing berildi.

Batahqiq, Biz senga boshqa marta ham ne'mat bergan edik.

O`shanda onangga ilhom qilinadigan narsani ilhom qilib.

«Uni tobutga sol, uni esa, daryoga tashla. Daryo uni sohilga otsin. Uni Mening dushmanim va uning dushmani oladi», dedik. Va senga Ozimdan muhabbat soldim. Buni Mening koz oldimda yetishtirilishing uchun (qildim).

Oshanda opang yurib borib: «Uni kafillikka oladiganlarga dalolat qilaymi?» – degan edi. Bas, Biz seni kozi quvonishi va xafa bolmasligi uchun onangga qaytardik. Va bir jonni oldirding. Bas, Biz seni gamdan qutqardik va turli sinovlar ila sinadik. Songra, Madyan ahli ila yillarcha qolding va taqdirga binoan kelding, ey Muso!

Men seni O`zim uchun tanladim.

Sen va ogang mo'jizalarimni olib boringlar va Meni zikr etishda sustkashlik qilmanglar.

Fir'avnga boringlar! Chunki, u tug`yonga ketdi.

Bas, unga yumshoq soz aytinglar. Shoyad, eslasa yoki qorqsa».

Ikkovlari: «Ey Robbimiz, biz uning tezda bizga yomonlik qilishidan yoki haddan oshishidan qo`rqamiz», dedilar.

U zot: «Qorqmanglar! Albatta, Men sizlar bilanman, eshitaman va koraman.

Bas, uning oldiga boringlar va unga: «Albatta, biz Robbingning Paygambarlarimiz, Bani Isroilni biz bilan qoyib yubor. Ularni azoblama. Batahqiq, biz senga Robbingdan mo'jiza keltirdik. Hidoyatga ergashgan kimsaga salom bolur.

Albatta, bizga vahiy qilindiki, «Yolgonga chiqarganlarga va yuz ogirib ketganlarga, shubhasiz, azob bo`lur», denglar», dedi.

U: «Ey Muso, ikkovingizning Robbingiz kim?» – dedi.

U: «Bizning Robbimiz har narsaga o`z yaratilishini bergan hamda uni hidoyatga solgan Zotdir», dedi.

U: «O`tgan asrlarning holi nedir?» – dedi.

U: «Ularning ilmi Robbim huzurida, kitobdadir. Robbim adashmas va unutmas», dedi.

«U sizga yerni beshik qilgan, sizga unda yollar ochgan va osmondan suv tushirgan Zotdir». Bas, osha (suv) ila turli nabototlar juftlarini chiqardik.

Yenglar va chorvalaringizni boqinglar. Albatta, bunda aql egalari uchun ibratlar bordir.

Sizlarni undan yaratdik, unga qaytaramiz va yana bir bor undan chiqarib olamiz.

Batahqiq, Biz unga oyat-mo'jizalarimizning hammasini korsatdik. Bas, u yolg`onga chiqardi va bosh tortdi.

U: «Ey Muso, bizni yerimizdan chiqarish uchun sehring ila keldingmi?!

Bas, albatta, biz ham unga oxshash sehr keltiramiz, biz bilan ozing orangda va'da vaqti tayin qil, unga biz ham, sen ham xilof qilmaydigan bolaylik, orta joy bo`lsin», dedi.

U: «Va'da vaqtingiz ziynat kuni. Odamlarning choshtgohda to`planishi», dedi.

Bas, Fir'avn qaytib ketdi, songra, hiylasini yigib keldi.

Ularga Muso: «Holingizga voy! Allohga nisbatan yolgon uydirmang, bas, sizni azob ila butunlay halok qilur. Batahqiq, kim yolgon uydirsa, noumid bo`lur», dedi.

Bas, ular ishlari haqida o`zaro asta shivirlashib, munozara qila boshladilar.

Ular: «Albatta, bu ikkovi sehrgardirlar. Sizni sehrlari bilan yerlaringizdan chiqarishni va sizning afzal yolingizni yoqotishni xohlarlar.

Bas, makr-hiylangizni jamlab, bir saf bolib keling. Batahqiq, bugungi kunda kim ustun kelsa, osha golib bolur», dedilar.

Ular: «Ey Muso, sen tashlaysanmi yoki biz avval tashlovchi bo`laylikmi?» – dedilar.

U: «Yoq. Sizlar tashlang», dedi. Birdan ularning arqonlari va asolari unga sehrlaridan xuddi harakatlanayotgandek bolib ko`rindi.

Bas, Muso ichida xavf his etdi.

Biz: «Qo`rqma, albatta, sen ustunsan.

Qolingdagi narsani tashlagin, ularning qilgan hunarini yutib yuborur. Ularning qilgan hunari sehrgarning hiylasi, xolos. Sehrgar qayerda bolsa ham, zafar topmas», dedik.

Bas, sehrgarlar: «Horun va Musoning Robbiga iymon keltirdik», deb sajdaga tashlandilar.

U: «Sizga izn bermasimdan oldin unga iymon keltirdingizmi?! Albatta, u sizga sehr orgatgan kattangizdir! Bas, albatta, qol-oyoqlaringizni qarama-qarshisidan kesurman va, albatta, sizlarni xurmo tanasiga osurman, albatta, qaysi birimizning azobimiz shiddatliroq va boqiyroq ekanini bilursiz», dedi.

Ular: «Biz seni zinhor ozimizga kelgan ochiq-oydin (mo'jiza)lardan va bizni yaratgan Zotdan ustun qo`ymasmiz. Bas, nima hukm qilsang, qilaver. Sen faqat hayoti dunyoda hukm chiqarasan, xolos.

Albatta, biz Robbimiz xatolarimizni va sen bizni majbur qilgan sehrni mag`firat qilishi uchun iymon keltirdik. Alloh yaxshi va boqiydir», dedilar.

Shubhasiz, kim Robbiga jinoyatchi bolgan holida kelsa, unga albatta jahannam bordir. U yerda u olib o`lmas, yashab yashamas.

Kim Unga momin olaroq, yaxshi amallar qilgan holida kelsa, bas, ana o`shalarga oliy darajalar.

Ostidan anhorlar oqib turgan adn jannatlari bor. Unda abadiy qolurlar. Ana shu, pok bo`lganning mukofotidir.

Batahqiq, Biz Musoga: «Sen bandalarim ila kechasi yolga tush, ularga dengizdan quruq yol och, yetib olishlaridan xavf qilma va qo`rqma», deb vahiy qildik.

Bas, Fir'avn askarlari ila ularning ortidan ta'qib etdi. Dengiz ularni oraganicha orab oldi.

Fir'avn oz qavmini adashtirdi, togri yolga boshlamadi.

Ey, Bani Isroil, batahqiq, Biz sizni dushmaningizdan qutqardik va siz bilan Turning o`ng tomonini va'dalashdik hamda sizlarga mann va bedana tushirdik.

Biz sizga rizq qilib bergan pok narsalardan yenglar, unda haddingizdan oshmang, yana, boshingizga gazabim tushib qolmasin. Kimning boshiga gazabim tushsa, bas, batahqiq, halok bo`libdi.

Albatta, Men tavba qilgan, iymon keltirib, yaxshi amal qilgan, songra togri yurganlarni koplab mag`firat qilguvchiman.

Ey Muso, seni qavmingdan nima ilgarilatdi?

U: «Ular ana izimdalar. Rozi bo`lishing uchun men Senga shoshdim, ey Robbim», dedi.

U zot: «Batahqiq, Biz qavmingni sendan keyin fitnaga duchor qildik. Somiriy ularni adashtirdi», dedi.

Bas, Muso qavmiga gazablangan, afsuslangan holda qaytdi. U: «Ey qavmim, Robbingiz sizga yaxshi va'da qilmaganmidi?! Sizlarga zamon uzoq korindimi yoki boshingizga Robbingizdan g`azab tushishini xohladingizmi?! Menga bergan va'daga xilof qilibsiz?!» – dedi.

Ular: «Biz senga bergan va'daga oz ixtiyorimiz ila xilof qilmadik. Lekin bizga u qavmning ziynatidan ogirliklar yuklangan edi. Bas, ularni tashladik, Somiriy ana shunday ilqo qildi», dedilar.

Bas, u (Somiriy) ularga bo`kiradigan buzoq shaklini chiqarib berdi. Ular: «Mana shu sizning ilohingiz va Musoning ham ilohi, faqat u unutdi», dedilar.

Uning ozlariga biron soz qaytara olmayotganini, na zarar va na foydaga molik bola olmayotganini kormayaptilarmi?!

Batahqiq, ilgari Horun ularga: «Ey qavmim, bu bilan fitnaga duchor qilindingiz, xolos. Shubhasiz, Robbingiz Rohmandir. Bas, menga ergashing. Mening amrimga itoat qiling», degan edi.

Ular: «To Muso bizga qaytgunicha, unga ibodat qilishda bardavom bo`lamiz», dedilar.

U: «Ey Horun, ularning zalolatga ketganlarini ko`rganingda seni nima man qildi?!

Menga ergashishingdan?! Mening amrimga osiy bo`ldingmi?!» – dedi.

U: «Ey, onamning ogli, soch-soqolimdan tutma. Men sening: «Bani Isroilni tafriqaga solibsan, gapimga kirmabsan, deyishingdan qo`rqdim», dedi.

U: «Bu nima qilganing, ey, Somiriy?!» – dedi.

U: «Ular kormagan narsani kordim. Bas, Rasulning izidan bir siqim oldim, songra uni tashladim. Havoyi nafsim menga shunday qilishni xush korsatdi», dedi.

U: «Bas, jona! Ket! Endi senga bu hayotda «tegish yoq» deyishing bor, xolos. Albatta, senga xilof qilmaydigan va'damiz bor. Ozing ibodatida bardavom bolgan ilohingga nazar solib qoy. Biz uni, albatta, kuydiramiz, songra dengizga sochib yuboramiz.

Albatta, sizning ilohingiz Allohdir, xolos. Undan ozga ibodatga sazovor zot yoqdir. U barcha narsani O`z ilmi bilan qamrab olgandir.

Shunday qilib, senga otgan narsalar xabarini qissa qilib berurmiz. Batahqiq, senga Oz tarafimizdan Zikrni berdik.

Kim undan yuz ogirsa, albatta, u qiyomat kuni (gunoh) yukini kotarur.

Unda abadiy qolurlar. Qiyomat kunida ularning yuki qanday ham yomon bo`ldi.

U kun surga puflanadigan kundir. Osha kunda jinoyatchilarni kozlari kok bolgan holda to`plarmiz.

Ular ozaro: «On kundan ortiq turganingiz yo`q», deya shivirlashar.

Biz nima deyayotganlarini yaxshi bilguvchimiz. Oshanda ularning eng togri yoldagisi: «Bir kundan ortiq turganimiz yo`q», degan edi.

Sendan toglar haqida sorarlar. Bas: «Robbim ularni mutlaqo sovurib yuborajak», degin.

So`ng ularni tep-tekis holga keltirur.

U yerda chuqur ham, dong ham kormassan.

U kunda chorlovchiga ergashurlar. Undan burilish yo`q. Ovozlar Rohman(haybati)dan jim qolmish. Pichirlashdan boshqa narsa eshitmassan.

U kunda Rohman unga izn bergan va sozidan rozi bolganlardan boshqaga shafoat foyda bermas.

U ularning oldilaridagi narsalarni ham, orqalaridagi narsalarni ham bilur. Ular esa, Uni ilm ila ihota qila olmaslar.

Butun yuzlar tirik va doim turuvchi Zotga bosh egmish. Batahqiq, kim zulm kotargan bolsa, noumid bo`lmish.

Kim momin holida yaxshi amallardan qilgan bolsa, zulmdan ham, nuqsondan ham qo`rqmas.

Shunday qilib, Biz uni arabiy Qur'on etib nozil etdik. Shoyadki, taqvo qilsalar yoki ularda eslash paydo qilsa deb, unda qo`rqinchli va'dalarni bayon qildik.

Haq Podshoh — Alloh oliy bo`ldi. Senga vahiyi bitguncha Qur'on(tilovati)ga oshiqma va: «Robbim, ilmimni ziyoda qilgin», degin.

Batahqiq, ilgari Biz Odam bilan ahdlashgan edik. Lekin u unutdi. Unda azmu qaror topmadik.

Biz farishtalarga: «Odamga sajda qiling», deganimizda, ular sajda qildilar. Magar iblis bosh tortdi.

Bas, Biz: «Ey Odam, albatta, bu senga va juftingga dushmandir. Yana, u ikkovingizni jannatdan chiqarib, badbaxt bo`lib qolmagin.

Albatta, sen u yerda och-yalang`och qolmassan.

Albatta, sen u yerda tashna ham bo`lmaysan, issiqda ham qolmassan», dedik.

Bas, shayton uni vasvasa qildi. U: «Ey Odam, men senga abadiyat daraxtini va bitmas-tuganmas mulkni ko`rsataymi?» – dedi.

Bas, ikkovlari undan yedilar. Keyin, avratlari ozlariga ochilib qolib, ozlarini jannat barglari bilan tosa boshladilar. Odam Robbiga osiy boldi va yo`ldan ozdi.

So`ngra, Robbi uni tanlab oldi, bas, tavbasini qabul qildi va hidoyatga boshladi.

U: «Hammangiz bir-biringizga dushman holda undan tushing. Agar men tomonimdan sizga hidoyat kelganida, kim hidoyatimga ergashsa, adashmas va badbaxt bo`lmas.

Kim Mening zikrimdan yuz ogirsa, albatta, unga torchilik hayoti bolur va qiyomat kuni uni ko`r holida tiriltirurmiz», dedi.

U: «Ey Robbim, nima uchun meni kor holda tiriltirding. Axir, koruvchi edim-ku?!» – dedi.

U: «Shunday. Senga oyatlarimiz keldi. Sen esa, ularni unutding? Shuningdek, sen ham bugun unutilursan», dedi.

Isrof qilgan va Robbi oyatlariga iymon keltirmaganlarni ana shunday jazolaymiz. Oxirat azobi, albatta, ashaddiy va boqiydir.

Ulardan ilgari ularning maskanlarida yurgan asrlardan qanchadan-qanchasini halok qilganimiz ham hidoyat qilmadimi? Albatta, bunda aql egalari uchun ibratlar bordir.

Agar Robbingdan soz otib qolmaganida va nomlangan ajal bolmaganida, albatta, (azob) lozim bolar edi.

Bas, ular aytayotgan narsalarga sabr qil. Robbingga quyosh chiqishidan oldin va botishidan oldin tasbih va hamd ayt. Shuningdek, kechaning bir qismida va kunduzning atrofida ham tasbih ayt. Shoyadki, rozi bo`lsang.

Ko`zlaringni ularni sinash uchun ayrimlariga bahramand qilib berganimiz hayoti dunyoning turli ziynatlariga tikma. Robbingning rizqi yaxshi va boqiydir.

Ahlingni namozga amr et va ozing unga sabr qil. Biz sendan rizq soramasmiz. Biz senga rizq beramiz. Oqibat taqvonikidir.

Ular: «U bizga Robbidan mo`'jiza keltirsa edi», derlar. Axir, ularga avvalgi sahifalardagi narsalarning bayonoti kelmadimi?

Agar Biz ularni u(kelishi)dan oldin azob-la halok qilganimizda edi, albatta: «Ey Robbimiz, bizga Paygambar yuborganingda edi, xoru zor va sharmanda bolishimizdan oldin oyatlaringga ergashgan bo`lar edik», derdilar.

Sen: «Barcha kutguvchidir. Bas, kutinglar. Albatta, kimlar togri yo`l sohiblari va kimlar hidoyat topganini bilursizlar», deb ayt.